25 Temmuz 2019 Perşembe

Tatil yazısı 2019

Ahmet TEZCAN

Tatil yazısı 2019

25.7.2019

Tatil mevsimi tüm canlılığıyla sürüyor; yollar, dilenme istasyonları tatilcilerden geçilmiyor, her yer cıvıl cıvıl. Biz de tatil her zaman çocuklarımıza göre planlanır, çocukların durumu tatilimizin odağıdır adeta. Emekli olana kadar da bu devam eder. Ha, evde yaşlı ve hastamız varsa bu hal günlük hayatın da önemli bir parçasıdır zaten.

***

Okullar 9 Eylül'de açılacak. Yeni öğretim yılının başlamasına daha Ağustos gibi koca bir ay var ve hazırlıklar Eylül ile başlar. "Çocukların okulları başlamadan bir yerlere gidelim, bir hafta on gün deniz tatili yapalım" diyen aileler şu an yollarda, tatil yörelerindeler.. Bütün kış bugünlerin hayalini kurdular, para ayırdılar, hazırlık yaptılar, çalışan aileler izinlerini bugünlere denk düşürdüler ve artık gezi, deniz, güneş, doğa ile haşır neşirler.

***

Peki, tatilciler o yörelerde ne yiyorlar, nasıl besleniyorlar? Herkes kendi durumunu biliyor ama benim gözlemim; çocukların beslenmesine tatil yörelerinde hiç dikkat edilmediğidir. Büyükler için de aynı durum söz konusu ve fakat onlara sözüm yok. Neticede yetişkin insanlardır, ne yiyip içtiklerini bilmeleri gerekir. Ama ister ikaz ister hatırlatma deyin benim çocuklar beslenmesi konusunda ikazım var. Onlar tatilde ıvır-zıvır ile karınlarını doyuruyorlar. Koca bir tabak patates kızartması veya makarna üzerine bol ketçap ve bol şekerli boyalı sular, konsantre içecek ve en başta da kola! Çocuklar bu memleketin en değerli varlığıdır, geleceğidir, bir bakıma umududur. O nedenle bütün bir hayatı boyunca onlarla ilgili her şeye dikkat kesilmek durumundayız, en başta da yiyip içtiklerine. Vazgeçirmeye çalışılsa da "zorlama" noktası ailede sorun oluyor.

***

Bir de yollarda alınıp satılanlar.. "Yöresel, otantik, tatil hatırası" adı ne olursa olsun ağırlıklı olarak "uyduruk" şeyler alınıp satılıyor ve bütçeye yükü toplamda önemli yekûn oluşturuyor. Yerli yabancı binlerce insanın mola verdiği noktalarda mesela "fastfood" kalitesinin üzerine çıkılabilmiş değil. Kilolarla hazır patates, maya yüklü unlu mamuller tüketiliyor. Zeytin 45 lira, el insaf! Peynir, sucuk hakeza... Tatil yörelerinde ve güzergâhında bence denetim sorunu var. İdareciler, belediyeciler şöyle bir dolaşsalar ya?

gazete

18 Temmuz 2019 Perşembe

İki vakit arasında bir tarih!

Ahmet TEZCAN

İki vakit arasında bir tarih!

18.7.2019

Belki ilginizi çeker dedim, bugün 15 Temmuz'u yazacağım, benim de söyleyeceklerim var. Bir koca milleti, yüzyılların yaşanmışlıkları içinde kadim Anadolu'yu, yatsı namazı ile sabah namazı arasında tarihe gömeceklerdi. Debelenip doğrulana kadar da kaç on yıl gerekecekti tahmin etmesi çok güç. Ne uğruna ve kimin adına? Onun bu işte rolü çok büyük elbet ama bir ağlak imamın(!) işi mi sanırsınız bunu yoksa?! Öyle demek için çok saf hattâ onun ötesi olmak lazım.

***

Buraya kadarını eli kalem tutan, vicdan sahibi herkes yazdı. Şimdi sıkı durun, bizim kaybımız sadece 251 kişi mi? Çık çık! Peki ya onlarınki?! Bizim kaybımızın üç katı kadar da onlara yazacaksın. Bu işte münhasıran görev almış ajanlarını da kat içine.. 15 Temmuz hakkındaki gerçekleri çok ileriki zamanlarda öğreneceğiz, belki de öğrenemeyeceğiz. Biz 15 Temmuz'un tarih olduğunu, kitaplara geçeceğini biliyoruz sadece. Herkesin de bildiği bu. Elinde hiçbir silahı olmayan adamın sokağa çıkıp, uçakları, tankları, helikopterleri dahil tepeden tırnağa silahlı, sadece silahlı değil, planlı ve de kararlı bir güce karşı; "Siz ne yapıyorsunuz ya?" diyerek ikna etmeye çalışan, olmadı başını, gövdesini değil, hayatını ortaya koyan bir millete tarihte rastlanmış mıdır? Bu sebepledir ki 15 TEMMUZ TARİHTEKİ TÜM DİRENİŞLERİN
TACIDIR, TAÇLANMIŞIDIR.

***

Dikkat edin, kötü ne varsa Müslüman'a yükleyip petrol başta değerli nesi varsa kullanmak istiyorlar. İran ile denediler bunu, kimse yutmadı, tutmadı. BAYRAK ÜLKE TÜRKİYE'ydi çünkü. Yeni bir imam(!) buldular, başarsalardı Dolmabahçe'ye oturtacak, ilk Cuma namazını onunla Ayasofya'da milyonlarla eda etmek suretiyle bir milleti kendi kadim idealleriyle esir alacaklardı. Olmadı, olmazdı, Türkiye artık yılmaz yıkılmazdı. Uyanık olmalıyız, bizim değerlerimizle geliyorlar. Vazgeçmezler, yine deneyecekler. Bakalım bundan sonra neyi, nereden ve nasıl?

gazete

11 Temmuz 2019 Perşembe

Ankara’nın bağları!

Ahmet TEZCAN

Ankara’nın bağları!

11.7.2019

Ankara'nın bağları hepimizin dilinde, dinlemediğimiz duymadığımız gün yoktur. Bu düğün türküsü neredeyse zeybeğimizi bile geride bıraktı.
Nedeni herkesçe malum, insanı yerinde durdurmuyor. Mevlitle başlayan düğünlerimiz bile Ankara'nın bağları çalınmadan tamamlanamaz oldu.Konuyu getireceğimiz nokta bu değil elbette, Ankara'nın dağlarıdır, bağlarıdır, ormanları, ağaçlarıdır.
Ankara deyince en evvel İç Anadolu bozkırının ortasında bir kent akla gelir.
Bakıp da görenler bunun böyle olmadığını hemen fark ederler. Sınırlı sayıda bitkinin yetiştiği bir kent değil Ankara..
Dikkatlice bakıldığında bitki çeşitliliği yönünden zengin olduğu hemen anlaşılacaktır. Taa Balıkesir tarafından manolya tohumu getirdiğimde "Ankara'da yetişmez" dediler, denedik bakalım göreceğiz. Ormancılar, manolya, defne, zeytin, zakkum, sığla, yasemin, fıstık çamı gibi bir çok ağacın/çalının Ankara ikliminde yetişebildiğini söylüyorlar.

***

Ahmet Demirtaş imzasıyla ve Ankara'nın ağaç, ağaççık ve çalıları adlı bir kitabın da yayınlanmış olduğunu memnuniyetle gördüm. Temin edersek bilgimizi geliştireceğiz. Kıymetli ağaçlara iklimi müsait olduğu halde şu zamk gibi yapışkan, salgıları, tohumları olan ağaçlar neden Ankara sokaklarındadır bilemiyorum Hele pamuk saçan kavaklar çok mu gerekliydi, kavağın pamuk dökmeyeni yok mudur onu da ilgilileri biliyor.
İlgililer bilgisiz, bilgililer ilgisiz olunca işte ODTÜ'de olduğu gibi bir avuç mevzudan bir yığın problem çıkıyor.

***

ODTÜ demişken bu köşede bu güzide okulumuz hakkında olumsuz tek satır yoktur. Hep başarıları, akıl küpü öğrencileri konu edilmiş, övülmüş desteklenmiştir ve fakat, benim bir yazıma istinaden meslektaşımız Hakkı Öcal'ın sosyal medyada ifade ettiği gibi "ODTÜ ülkemizin gözbebeklerinden biri. Ne var ki o akıllı insanlar henüz akılsız davranışları reddetmediler.." Nedir o kız öğrencinin ağzından çıkan o sözler?!
"... onurlu olun" Doğrusu seyrederken ben utandım. Annesi babası da seyretmiş ve yüzü kızarmıştır 5-10 pamuk döken kavak ağacı için kızının ağzından çıkanlar adına. Ama yine mesele ağaç değil, çocukları bir bahane ileri sürenler var. ODTÜ, her şeyi başardı demokrat olmayı, ideolojik saplantıya düşmeden medenice bir şeyi tartışmayı başaramadı vesselam. Bunun bence her yönüyle masaya yatırılması lazım gelir diye düşünüyorum.

gazete

4 Temmuz 2019 Perşembe

Diyanet’ten açıklama

Ahmet TEZCAN

Diyanet’ten açıklama

4.7.2019

Ramazanda Ankara'nın camileri ve hazırlıklarla ilgili bir yazım vardı, Kocatepe Camisi'nin de ihtiyaçlarına değinmiştim o yazıda.
Kocatepe, muhteşem büyüklüğüyle görülmek, bir vakit olsun namaz için uğranılan bir mabettir Ankara'da ve Diyanet Vakfı ilgilenmektedir, genel merkezi de caminin altındadır. Mahalleli cemaatin ifadeleriyle yaşlı ve engelli vatandaş camiye ulaşmada sıkıntılarını dile getirirken; tam 55 basamak çıkmak zorunda kaldıklarını söylemişti.
Ben de "Yürüyen merdiven" çözümü önermiştim.
Dahası caminin yeterli bakım görmediğiydi konu.

Doğrudan Diyanet Vakfı'nı muhatap almıştık, açıklama da Gnl. Md. Yrd. Çakıroğlu imzasıyla oradan geldi ve tam 5 sayfa.. Burada yer vermemiz imkansız ama özetlersek; iç-dış aydınlatma ve temizlik için gereken çalışmanın periyodik olarak yapıldığı, ihtiyaç duyulan alanın ısıtıldığı, soğutma ihtiyacı olmadığı, asansörlerin yenilendiği, kubbedeki su sızıntısından parke ve merdivenlere kadar ihtiyaç duyulan onarımların yapılmakta olduğu ve ses sistemiyle ilgili ayrıntılı bilgiler verilen açıklamada, cephe aydınlatmasının Büyükşehir Belediyesi'nin taahhüdü olduğu fakat ilgisiz kalındığı ifade ediliyor. Çoğu yaşını aşmış, mahalleli cemaat, hiç değinilmeyen yürüyen merdiven konusunda ısrarlı. 24 saat açık olan caminin dış aydınlatmaları da sabaha dek açık olmalı. "Kocatepe Ankara'nın sıradan bir camisi değil, başkentin 'Selatin Camii'dir" diyorlar ve Ankara'nın gece manzarasından bu büyük mabedin silindiğini söylüyorlar. İnanmayan yatmadan balkona çıkıp bir baksın.

Velhasıl, böylesi önemli büyük kuruluşun tepe yöneticileri bir kararname ile bir çırpıda görevden alınıyorsa oradan bir rahatsızlık vardır! Vakfın 4 Mayıs'ta genel kurulu yapıldı kim seçildi kim düştü belli değil. Kimse bir şey açıklamadığı gibi "genel kurulun yenileneceği" konuşuluyor. "Sayıştay'a hac kontenjanı" da ilginç?! İki kurumu yöneten aynı Başkanlık, misyonu icabı bu büyük kuruluşumuzdan Kocatepe'nin lüzumsuz yapılarla perdelenmesine, önünde "meyhaneler sokağı" oluşmasına mani olması beklenirdi. Konumu ve önemi çok büyük ama icraatlar düşündürücü!
Öyleyse teşkilatın da Vakfın da başkanı olan Sayın Ali Erbaş'ın içeriye diyorum, biraz daha eğilmesi, ekstra zaman ayırması mı icap ediyor diye düşünmeden edemiyorum.

gazete

27 Haziran 2019 Perşembe

Çocuklar tatilde mi?!

Ahmet TEZCAN

Çocuklar tatilde mi?!

27.6.2019

Öğrencilerimizin ve ailelerin LGS heyecanı henüz sükûna ulaşmışken bizim de sözümüz olacak. Önce rakamlara bir bakalım. Dünyanın genç nüfus barındıran ülkelerinden biri Türkiye ve sadece öğrenci sayımız 143 ülkenin nüfusunu geçmektedir. MEB'e bağlı resmi ve özel okullardaki öğrenci sayımız ortalama rakamla 25 milyonu aşmıştır, bunun 8 milyonu yükseköğretim kurumlarında bulunmaktadır.
Daha önce de yazdım, çocukların ana karnında oluşumunu tamamlayıp dünyaya doğmaları için 9 ay 10 günlük süre yetiyor. Bebeklik çağları da 4-5 yıl kadar evde, aile ortamında geçiyor.
Karakterlerinin oluşması ve temel bilgileri almaları için bu süre çok önemli. Sonra okul dönemi başlıyor. Çocukların her yıl okullarda eğitim öğretim gördükleri sürenin ana karnındaki süre kadar olması benim hep ilgimi çekmiştir. Dikkat edin, okullardaki öğrenim süresi de aşağı-yukarı 9 ay 10 gün sürmektedir ve lise sona kadar bu her yıl aşama aşama tekrarlanmaktadır.
Hayata ve dünyaya doğmak arasında böyle bir ilişki var.

***

Peki, öğrencilik süresi boyunca adeta bir yarışçı gibi kovaladığımız çocuklarımıza cenin halindeyken gösterdiğimiz ihtimamı, bebeklikte ve okullarda da hassasiyetle gösterdiğimizi söyleyebilir miyiz?
En büyük bütçeyi eğitime ayırmak yetmiyor.
Çok zaman harcayıp çok enerji tüketiyoruz.
Evet, eğitim öğretim kolay iş, asla değil. Herkes için bu böyle. Öyleyse neyi eksik yapıyoruz? Türkiye zengin ve güçlü bir ülke, yeterli insan kaynağına sahip ve yetişmiş insan gücü kendine yeterli ise neyi eksik yapıyoruz değil mi? Çocuklardan şikâyetçi aile yok gibi. Ekran bağımlılığı bile bir yaşına kadar düşmüş. Üzülelim mi, sevinelim mi yoksa başımızı ellerimizin arasına alıp düşünmeli miyiz bilemiyoruz.

***

Kimsenin bu memlekete olan sevgisinden de şüphemiz yok. Ancak, bunların efektif hale gelmesi gerekiyor. Öğrencilerin yaz tatili başladı, bu sürenin boşuna geçmemesi, tatilin amacına ulaşması lazım.
Onların sağlam karakterli, vicdan sahibi iyi birer vatandaş olarak yetiştirilmeleri yarına daha güvenle bakmamızın garantisidir.
Çalışan ailelerin yoğunlukta olduğu Ankara'da izin süreleri bellidir. 1 milyon dolayında öğrenci şu anda evde, sokakta.
5 milyonu aşan başkent nüfusu içinde bu çocuklar nerede, kiminle dolaşıyor takibi çok zor. Çalışan anne-babalar işinize gömülmeyin, onların arkasını arayın.
Kiminle arkadaşlık ediyor bilin. Her gün bir yığın çocuk haberleri izliyor üzülüyoruz, siz siz olun üzülmeyin.

gazete

20 Haziran 2019 Perşembe

Nallıhan’da safari keyfi

Ahmet TEZCAN

Nallıhan’da safari keyfi

20.6.2019

Bu hafta nereye gidelim derseniz hemen size önereceğim yer Ankara'nın müstesna gezi ve dinlenme merkezlerinden biri ve bence en önemlilerinden biri olan Nallıhan olacak. Havası, suyu, ormanı ve mutfağı ile Nallıhan gezmeyi görmeyi sevenlerin olmazsa olmazıdır.
Biraz uzaktır ama yolu düzgündür, müsaittir ve dinleneceğinize de eminim. Hele bu hafta Nallıhan için çok özel çünkü Fotosafari'nin 6 ncısı bu hafta sonu gerçekleştirilecek.
Başkentteki hemşehri derneklerinin yöneticilerinden oluşan ve Ankara'nın bu anlamda çatı kuruluşu olan Büyük Ankara Meclisi'nin destekleriyle gerçekleşen Fotosafari bile Nallıhan gezisi için başlı başına gerekçeniz olacaktır. Avcılığı tüfekle yaparsanız öldürürsünüz ama fotoğraf makinalarınızla bunu yaparsanız kalıcı hale gelmesi için katkıda bulunmuş olursunuz, seversiniz, yayarsınız, paylaşırsınız ve ülkemizin güzelliklerine tanıtmış olursunuz.

Nallıhan'dan bahsederken Büyük Ankara Meclisi'nin de başkanlığını yürüten Ankara Milletvekili Nevzat Ceylan'ın bir "Doğa Gönüllüsü" olarak Kuş Cenneti'ne olağanüstü katkısı olmuştur.
Ceylan'ın yaban hayatının korunması konusundaki çabaları gerçekten takdir toplamaktadır. Şahsen doğanın ve bilhassa kuşların hayranıyım. Manyas Kuş Cenneti'ni gezdim gördüm. Kızılırmak deltası bilhassa beni çok etkilemiştir.
Nallıhan'ı ise Mayıs başında aynı kuruluşun düzenlediği gezi ile tanıma şansına ulaştım.
Dünyanın bütün kuşları bu memleketi, bizim coğrafyamızı, güzelim Türkiye'mizi göç için, konaklamak için geçiş noktası olarak görmektedirler. Zenginliğimizin sebebi budur ve ilahî bir lütuftur.

Nallıhan Kuş Cenneti'nde 250'ye yakın kuş türü barınmaktadır. Sarıyar Hasan Polatkan barajı buradaki sayısız canlıya, yaban hayatına en münbit yaşam ortamı sağlamaktadır. Çok ilginç bir kuş olan Karaleylek Nallıhan'ın adeta simgesi olmuş. Angutlar, baykuş çeşitleri, yeşil başlı ördekler, pelikanlar, kızıl şahin ve kartal gibi yırtıcılar ve sayısız kuş türlerini burada görme şansına sahibiz. Sadece 85 tür ötücü kuş var. Rahatsız olmasınlar diye karayolu tam burada tünele giriyor. Karabataklar ise burada sorun olmaya başlamış, yuva yaptığı alanlar kuruduğundan yağlamak suretiyle yuvalanmaları sınırlanmaya çalışılıyor. Tam da yavruların palazlanıp yuvadan ayrılmaya başladığı bir zaman şimdi. İlçe merkezinden, mutfağından, ardıç ormanından hiç söz edemedik, Nallıhan jeolojik yapısıyla da önemli bir yürüyüş parkuru. Hafta sonunu değerlendirmek için randevunuz Nallıhan olsun, pişman olmazsınız.

gazete

13 Haziran 2019 Perşembe

İstatistiklerle memleket manzarası

Ahmet TEZCAN

İstatistiklerle memleket manzarası

13.6.2019

TÜİK'in Basın Odasını dolaşırken bugün istatistiklerle memleketin bir resmini çekelim istedim. Toplamda karşıma çıkan manzara benim ilgimi çekti, sizin de çekecektir umarım.
Memleketimizde Opera ve bale seyirci sayısı geçen sezona göre %4,2 artmış, yüz kişiden 4'ünden biraz fazlasının ilgisini çeken bir alan demek ki?! Devlet Tiyatroları'na ben zaten hiç akıl erdirememişimdir, CSO'ya da..
2022'de bitmesi planlanan yeni binası için bu sene bütçeden 10,5 milyon ayrıldı. İdil Biret'in konserine tek bilet satılmadı diye yazdığımda çok kızmışlardı. Meğer o konsere herkes davetiye ile teşrif etmiş! Geçenlerde de Cüneyt Gökçer sahnesinde "Kış Masalı" diye bir oyun seyrettim, yine şaştım kaldım.
Kim seçer bunları, kim sahne kararı alır? Ne konu, ne kostüm hiçbir yönüyle ilişki kuramadım oyunla. Bizim topluma mesaj olacak bir oyun değildi bence.

Bir başka konu; 15-19 yaş grubunda doğurganlık hızı düşmüş. 15-35 yaş arası nüfusunki nedir acaba? Yeterli olsa Cumhurbaşkanı her konuşmasında EN AZ ÜÇ ÇOCUK mesajı vermez herhalde?!
Herkes 1 tanecik çocuk yapıp oturma derdinde! Bu arada tek kişilik hanelerin en fazla olduğu büyükşehir Eskişehir'miş.
Emlakçılar 1+1 lerin müşterisi hazır diye boşuna söylemiyorlar. Ülkemizdeki hanelerin %23,1'inde de en az bir yaşlı fert bulunuyormuş ve Türkiye'de ölümlerin %28'i 65 yaşın altındaymış bunu da belirtelim.

Ve bayram tatilinden henüz dönmüşken seyahatlere ilişkin rakamlar da ilgimi çekti. Gezmelerimize 40 milyar 266 milyon 153 bin TL harcamışız. 9 günlük bayram tatilinde de herkes sahillere akması neyin göstergesi? Motorlu kara taşıtlarının sayısı ile ilgili rakamlar da var: Son on yıldaki artış yüzde 66 olmuş. "Onun arabası var" diye şarkılar söylüyorduk şimdi herkesin arabası var, dahası da var! Şu da dikkat çekici bir durum: Vatandaşımız yabancı ülkelerde toplam 4,9 milyar dolar turizm harcaması yapmış, yurt içinde de 35 milyar 305 milyon 804 bin TL harcamışız.
İstatistik 2019 Şubat tarihli eski değil. Yeri gelmişken ilgili ve başka rakamlar da verelim hepsi TÜİK kaynaklı: Ülkemizde her 10 kişiden 3'ü doğduğu ilden farklı bir ilde yaşamaktaymış ve 2017 yılında 2 milyon 684 bin 820 kişi iller arasında göç etmiş.
Doğduğumuz yerde değil doyduğumuz yerdeyiz yani. Ben rakamlarla memleket manzarasına bakmaktan hoşlandım ilerdeki yazılarda devam ederiz inşallah.

gazete

6 Haziran 2019 Perşembe

Hayırlı bayramlar

Ahmet TEZCAN

Hayırlı bayramlar

6.6.2019

Bütün bir Ramazan ayında oruçlarını tutanlar Reyyan kapısından cennete girmeye hak kazandılar, tutmayanların ise akıbeti belli..
Bunu söylemek ne mümkün?!
İSLÂM, 5 şartlı, bir başka ifadeyle ve günümüz anlayışıyla BEŞ YILDIZLI BİR YAŞAM BİÇİMİDİR. Buna göre tercih ve tatbik ettiği kadarıyla herkes kendini serbestçe yıldızlayabilir.
Şartlar belli:
Önce Allah'tan başka bir ilah olmadığına inanılacak ve Muhammed Mustafa'nın O'nun kulu ve resulü olduğu kabul ve ikrar edilecek. Namaz ve oruç ibadeti ondan sonra geliyor.
Ekonomik durum el verirse hac yaparak, kasa, kese mevcuduna göre zekât vererek 5 yıldızlı hayatın tüm şartları yerine getirilmiş oluyor.
Tam da burada bir soru akla geliyor..
Fiziki olarak tüm bu şartlar yerine getirildiğinde her şey tamamlanmış olur mu?
Elbette değil.
***
Müslümanlık çok büyük ve çok önemli bir taahhüt, "mü'min" olmak onun da ötesinde.. İbadetlerin fiziki şartlarıyla beraber ötesine geçmek gerekiyor.
Yani manen hazzını duymak ve kalben mutmain yani tatmin olmak; eli, gözü, kulağı, hâsılı tüm bedenin ibadete katılması gerekiyor. Yalnızca şahadet, yalnız oruç, namaz, yalnızca hac ve zekât ile bu dinin yaşanamadığı, çekilip bir başına yaşanası bir durum olmadığı muhakkak.
Hz. Mevlâna "İNSANLIĞA KARIL" diyerek bunu iki kelimeyle açıklamış. Bu din, komşuyla, arkadaşla, kardeşle, kısaca tüm toplumla, insan, hayvan, bitki doğadaki tüm varlıkla yaşanan; bir hayatın değil, tüm hayatın kâmilen disipline edilmesidir.
Peki, bu mümkün mü?
Eh, bu soruyu herkes kendisine soracak, ne kadarını yaşarsa o kadar haz alacak, hazzını aldıkça daha çok, daha derin yaşayacak. İslâm ve ibadet aynı zamanda bir denge ve bir iç disiplindir, her an ve her zaman içte ve dışta yaşanasıdır.
***
Ramazanlar, bayramlar, Cuma ve kandil günleri en yalın ifadeyle;
"özel anlar, müstesna zamanlar"dır.
Günümüzün kanla, karmaşayla yoğrulan dünyasında bunalan insana ilahi bir lütuftur. Cenab-ı Mevlâ, kime iltifat etmişse yükseltip yüceltmiştir. Esasen insanın "hayat" dediği ve çok önemsediği süreci doğru yönetmesi ve işleri yoluna koymasıdır mesele.. Dileğim içeride ve dışarıda şu dar ve zor günlerde kurtuluşumuza vesile olmasıdır.
Bu vesileyle bayramınızı kutluyor hepinize sağlık ve mutluluklar diliyorum.

gazete

30 Mayıs 2019 Perşembe

Yitik Hazine

Ahmet TEZCAN

Yitik Hazine

30.5.2019

İmparator Ferdinand'ın elçisi Busbek Kanuni döneminde 8 yıl İstanbul'da kalmış, sonra da imparatoruna mektup yazmış. "Ben Osmanlı milletini kendi milletimle karşılaştırınca" demiş, "korkuya kapılıyorum, uykularım kaçıyor." Yarın karşı karşıya gelince Türklerin galip geleceğini çünkü "çok akıllı, adil, ahlaklı, çalışkan, sadık, tecrübeli ve kuvvetli" olduklarını yazmış.
Kendi milletinin de bu hasletlerin tam aksi bir davranış içinde olduklarını eklemiş. Yalnız bununla kalmıyor elçinin mektubu, Osmanlı hasletlerinin tek dayanağının dinleri olduğunu, Müslümanların da Osmanlı Hanedanlığı sayesinde ayakta durduğunu ilave ederek aynen şöyle diyor: "Her fırsatta padişahı ve hanedanı kötülersek biz bir sonuç alabiliriz. Hanedan yıkılırsa Millet dağılır, Millet dağılırsa dinleri de mahvolur." Ferdinand'ın elçisi mektubunun sonunda Osmanlı'nın dininin doğrudan hedef alınmamasına bilhassa dikkat çekiyor.

İfadeler Gökhan Çayırlı'nın "Yitik Hazine" kitabının önsözünden, hemen altına Merhum Cemil Meriç'in "Haçlıların en büyük zaferi bizim tarih kitaplarımızdır" sözünü ekledikten sonra, çarpıtılan tarih bilgilerinin bıraktığı boşluğun gerçekle alâkasız TV dizileri, sinema filmleri ile doldurulmaya başlayınca "projektör görmüş tavşan" gibi afalladığımızı yazmış. Çayırlı'nın Sokak Kitapları'ndan çıkan "Yitik Hazine" kitabının kapağında; "Kültürel Gerilim Kitabı" yazıyor, benim çok ilgimi çekti. Sadece polisiye eserlerde yaşanmıyormuş gerilim, kültür alanında da yaşanıyor ve bu kitap tam da o. Bence "Hazine Sandığı" bu kitap, genç bir dimağdan sadır olmuş, sarsıcı bir kitap.

Yazmaya sözüm vardı, kitaptan notlarla bitiriyorum: Şu sözler 100 yaşında kaybettiğimiz ve son nefesine kadar tarih yazan ve yaşayan, Hocaların Hocası, Prof.Dr Halil İnalcık'a ait; "Osmanlığı tarihi kadar yanlış anlatılan yanlış bilinen iftiraya uğrayan dünyada ikinci bir millet yoktur." "Unutmayın, nereye gideceğinizi bilmiyorsanız hangi yoldan gittiğinizin bir önemi yoktur" diyen Hüseyin Nihal Atsız'ın şu son sözüyle kitap tamamlanmış, benim de bugünlük son sözüm olsun: "Her şey SAHİBİNE emanet.. Anlamışsanız ağlıyorsunuzdur, ağlıyorsanız anlamışsınızdır.
Çam da bizim kozalak ta.."

gazete

23 Mayıs 2019 Perşembe

Fukarasız iftar olmaz

Ahmet TEZCAN

Fukarasız iftar olmaz

23.5.2019

Karnı aç olanı doyurmak kolaydır, gözün aç olması başka bir şey.. Onu doyurmak ne mümkün? "Her şey dâhil" otellerinde envai çeşit yiyecek içecekler arasında koşuşturan insanların masalarında kalanlarla koca bir köy doyar.
Tepeleme doldurup yiyemeden orada bırakır ya da odalara taşırlar tabak tabak! Bir kuş sütü eksiktir ama doymazlar.
İşte göz açlığı başka bir şey ve üzerinde düşünmeye değer. Sadece yeme içme konusunda değil, her şeyde göz açlığının her halde tedavisi lazım gelir. Ramazanlar işte bunun içindir.
Yiyecek içecek ve her türlü zevk ve hazdan nefsin bir süreliğine uzak tutulup düşünülmesidir.

Dini konularda yetki sahibi olanların;
"Fukarasız iftar olmaz" ikazına rağmen, herkesin birbirini ağırlamaları alışılagelmiştir.
Her Ramazan "lüks iftar" eleştirileri de eksik olmaz. Bunları çoğu yine dernek, vakıf, sendika veya resmi kurum ortamlarında olur. Bir de bu ortamın kullanıcıları vardır ki iftar sofrasını ihmal etmez ve konukları da bellidir. Kuş sütü eksik olmaz bu sofralarda.
Geçelim, mesele şudur: Ramazan ayının ruhuna uygun sofraların kimsenin sözü olmaz. Böyle sofralarda zaten israf da olmaz. Ancak birileri de kendi sofrasını unutup "iftar bahane tenkit şahane" kabilinden ileri geri konuşmadan da edemez. Doğru gibi görünüyor söylenenler ama adamın niyeti o değil. Burada eleştirilen bence iftardan öte bir şey, bunların fark etmiyor değiliz.
İftar sahibini hedef alıyorlar, şamar oğlanına çevrilen siyasetçiyi karalamak zaten en kolay ve her daim revaçtadır. Müslüman'ı aşağılamaya dili varmayınca "Lüks iftarlar" üzeriden bahis açıp açığa kurusıkı ateş ediyorlar.
Bu ruh halini anlamak kolay değil.
Benim de anlayamadığım durumlar var.
Geçenlerde biz de çocuklarla bugün dışarıda iftar etsek dedik kalkıp bir lokantaya oturduk. Onca iftar edenin arasında tam da iftar saatinde rakısını açtırıp sigarasını tüttüren ruh hali bir örnektir. Kimsenin itirazı olmaz ama bir saat önce veya sonra olsun ne olur, nezaket olur, öyle değil mi?

Beş yıldızlı, ultra lüks ziyafetleri biz de eleştirdik ama israf dedik, hakkımızın olmadığını söyledik. Bu evrende insan olarak tükettiklerimizin esasen hayatımızdan gider, her şeyi tüketirken birbirimizi de tüketiyoruz böylelikle. Esasen nerede hangi maksatla olursa olsun, ister şirket yemeği, ister başka bir şey israf her yerde israftır. İftar yemeği olunca israfa göz yumulur mu? Asla değil..
Masalarda bırakılan o el değmemiş yiyecek içeceklerin çöpe boca edilmesine Allah'ın da, kulun da rızası olmaz. Benim şahsen sendika, dernek, birlik, vakıf üzerinden sürülen saltanatlara itirazım var, bunu hep söylüyoruz ama yine de ölçüyü kaçırıyoruz.

gazete

16 Mayıs 2019 Perşembe

Zimem defterleri

Ahmet TEZCAN

Zimem defterleri

16.5.2019

Ramazan, yardımlaşmanın en makbul ayıdır. Cebinde ekmek parası bile olmayan ihtiyaç sahipleri vardır, belki üstleri başları da düzgündür bu insanların.
Öyle oruç ayında türeyen pejmürde milyonerlere siz bakmayın. İşi düzgün, düzenli geliri olduğu halde işten ayrılmış, işten çıkarılmış, şirketi iflas etmiş bir yığın ihtiyaç sahibinin evlerine kapandığını ya da sokaklarda dolaştıklarına yüzde yüz eminim. Çünkü muhabir olarak çalıştığım dönemde benzer durumu yaşamışlıklarımız var. İş için girişimlerimizin sonuç vermediği dönemler olurdu, yine giyinir kuşanır evden beş parasız çıkar, başımızı sokacak bir arkadaş ofisi bulursak çayını içer, biraz vakit geçirir eve dönerdik.

Kendimden bir hikâyedir; Bir dönem iş bulma şansını bir türlü yakalayamamıştım.
Taa Çorlu'da eski bir milletvekili olan Yılmaz Alpaslan'ın "Devrim" adlı bir gazetesi vardı, orada çalışayım istedim.
Yakınlarım vardı Çorlu'da, bu zor süreci onlarla atlatırım diye düşünüyordum.
Rahmetli Yılmaz bey ile durumu hasbıhal ettik; "İyi güzel de.." dedi, gazeteyi yenilemeye, canlandırmaya konjonktür gereği, şimdilik pek ihtiyaç duymadığını söyledi.
İtirazımıza rağmen elimize bir de harçlık tutuşturup yolladı. Tam 14 ay sürdü işsizliğimiz, yaşayan bilir. Arkadaşların desteğiyle atlattık o günleri. Demem o ki; almaya alışmış olanları değil, gizli ihtiyaç sahiplerini bulmak, gözetmek önemlidir. Çoğu kez onlara yardımı nasıl ulaştıracağınızı bile bulamazsınız; borç-harç dersiniz, yakınlarını araya sokarsınız vesaire.

Vatandaş "askıda yardım" diye bir usul geliştirmiş, inandığı, güvendiği bakkala, çaycıya, berbere, fırıncıya velhasıl mübrem ihtiyaçların giderildiği esnafa "askılık yardım" yapıyor veya borcu olanların borcunu ödüyormuş. Kimin torunları, asil ruhlarının gereğini yapıyorlar. Eskiden Osmanlı'da "Zimem defterleri" varmış, asil ruhlu, cömert insanlar bu defterlere kayıtlı borçlunun borcunu kapatmaktan büyük zevk alırlarmış. Şimdi "veresiye" dediğimiz defterden borcu ödeyip sayfasını koparıp alıyor. Ne asil bir yardım şekli! Alan el veren eli görmüyor, bilmiyor, tanımıyor.
Günümüzde bu borçlanma usulünü takip eden esnaf var mıdır bilmiyorum? Yardıma aracı olan kişiler için de bu usûl adeta ateşten bir gömlek, çok büyük de vebali var.
Borçlu borç miktarını bilir, garibin kapanmış borcunu bir de kendine ödetirsen belanı bulursun. Anadolu'nun gani gönüllü insanları yardımlaşmanın her zaman bir yolunu buluyor. Bizim, millet olarak asırlarca toplu yaşamamızın, ayakta kalmamızın hattâ millet olmamızın sırrı budur.

gazete