90. yılda torunlarla

Ahmet TEZCAN

90. yılda torunlarla

31.10.2013

Cumhuriyetimizin 90 ncı yılını bu sene ben Panora AVM'de torunlarımla kutladım. Cumhuriyet Bandosu'nun -"Ulusalcı" demiyorum- milli ruhu yüksek mini repertuarını birlikte izledik. Ellerimizde al bayraklarımızla kadın-çocuk, genç-yaşlı marşları şarkıları hep birlikte söyledik.
Çarşı yöneticileri özel günlerde bunu hep yapıyor, 30 Ağustos'ta da Zafer kutlamalarına minik bir konserle katkıda bulunmuşlardı.

***

Üç yaşını dolduran ikizlerin de babaları gibi müziğe ilgileri çok yüksek.. Daha önce de Mehteranı yine torunlarla Âlâ Yaşam Merkezindeki bir konserinde izlemiştik, büyük ilgilerini çekmişti, dede-torun çok keyif almıştık. Bakarsınız Panora yöneticileri mehteranı da bir gün çarşıya davet ederler. Cumhuriyet Bandosu gibi Mehteran konserini de zevkle izleriz. Üstelik Panora AVM'nin "Çarşı meydanı" diyebileceğimiz, zemininde dev Piri Reis haritası bulunan alana Mehteran da çok yakışır. Çoğu yabancı ve emsallerine göre profili yüksek Panora müşterisi Mehteranı da ilgiyle izleyeceklerdir.

***

Bakıyorum Cumhuriyet'e bir saldırı varmış gibi bir savunma içinde olanlar var. Özellikle de kendilerini "ulusalcı" olarak niteleyen kesim gözü dönmüş gibiler.. Cumhuriyet ve Atatürk savunucusu yalnızca kendileri ve "ötekiler"in Cumhuriyet ve Atatürk taraftarlığını da zinhar kabul etmiyorlar.
Böyle bir şey olabilir mi? Taraftarımız artıyor diye sevinileceği yerde kendilerinden başka hiç kimsenin Atatürk sevgisi ve Cumhuriyet taraftarlığı sahici bulunmuyor.
Sayıları az da olsa bu anlayışa söylenecek söz yok.. Zaten söyletmiyor ve hemen reddediyorlar.
Yok böyle bir şey! Tedavisi gerekir diye düşünüyorum böylesi anlayışın!
Şunu kesinkes ve samimiyetle ifade edeyim; Cumhuriyetle kimsenin bir sorunu yok, Atatürk ile de.. Fakat gel gör ki adamların esas gayesi maraza çıkarmak.. Çünkü ülke yönetimi onların elinden çıktı. Eskisi gibi borularını öttüremiyorlar. "Ağzı çorba kokuyor, köylü" diye aşağıladıkları insanlar şimdi her alanda başarılı. Dolayısıyla hazımsızlıklarını REJİM MÜCADELESİ olarak sunuyorlar.
Bunun için de Bayrağımız dâhil, "Cumhuriyet, Demokrasi, Halk, Anadolu" gibi kavramları, kurumları, söylemleri fütursuzca kullanıyorlar.
Ne yaparsa yapsınlar geçti o dönem, statükoya dönüş yok, eski hal muhal..

gazete

Devamı...

Yağ kimin ekmeğine?

Ahmet TEZCAN

Yağ kimin ekmeğine?

24.10.2013

Açın dünya haritasını önünüze ve dikkatle inceleyin. Bizim ülkemiz jeolojik olduğu kadar ideolojik ve de ekonomik bakımdan çok doğurgan, çok sıkışık ve çok zor bir coğrafyada yer almaktadır. Uzak doğusu yahut batısı, dünyanın hiçbir noktasında bizim coğrafyamızın özelliklerini göremezsiniz. Bu toprakların cennet ya da cinnet coğrafyasına dönüşmesi için gerekli her tür malzeme her zaman elde edilebilir. Konfor ya da bunalım bu topraklar ikisini de üretme kabiliyetine sahiptir. Çok iddialı şeyler mi söylüyorum?

***

Kudüs, Mekke-
Medine, Tahran, Moskova, Brüksel... Siz bu merkezlere Atina, Vatikan, Roma'yı da ilave edebilirsiniz; Bizim coğrafyamız bu merkezlerin ortasındadır, kuş uçuşu iki, iki buçuk saattir bu mesafe...
Bütün dünyanın bu merkezlere en az bir sebeple yoğun ilgisi bulunmaktadır.
Kaldı ki dünyanın enerji ihtiyacının yüzde 70'inin bizim coğrafyamızdan, adeta kucağımızdan dünyaya pazarlandığı düşünüldüğünde başkaca sebep aramanın gereği de bulunmamaktadır.
Hele de Türkiye'nin, 21 milyon kilometrekarelik bu coğrafyayı-ki içinden 64 ayrı devlet doğmuştur- 6.5 asır yönetmiş bir medeniyetin mirasçısı olduğu düşünüldüğünde yaşanan sorunların derinlik, etkinlik ve yaygınlık kabiliyeti kolayca görülebilmektedir.

***

Tüm bu nedenlerle 100-150 senedir bu coğrafyada bir istikrar tutturamadığımızı söylersek yanlış olmaz. Biz yönetiyor gibi göründük ama işin aslı öyle değildi. Başka bir el daima vardı.
Yakın siyasi tarihimize bakınca; dinimize, milliyetimize, sermayemize, çalışanımıza birer parti kurdurulup siyaseti rekabetten rezalete dönüştürerek bu memleketin insanlarını bölük bölük böldüler, birbirine düşürdüler. Biz kavga ederken de ONLAR işlerini yürüttüler.
Bu ONLAR çok önemli...
Dünyayı asırlardır bazı aileler yönetiyor. Firavunlar gitti bu aileler onların yerini aldı. Dolayısıyla ONLAR, dünyanın her köşesinde kendilerine yakın ailelere her türden imkânı sağlayarak istedikleri coğrafyada istedikleri şeyleri elde ettiler. Bu ilelebed sürsün istiyorlar. Gözünüzü açıp birbirinizle kucaklaşınca korkuya kapılıyorlar.
Kendi kendinizi yönetmenizi, kendi imkânlarınızı kullanmanızı istemiyorlar. Daima kavga edip birbirinizle uğraşırsanız onların ekmeğine yağ sürmüş oluyorsunuz, olan bitenin yorumu bu kadar basit.

gazete

Devamı...

İki ip meselesi…

Ahmet TEZCAN

İki ip meselesi…

17.10.2013

Eskiden kocaman evlerde neneyle dedeyle kocaman hayatlar yaşanırdı. Evlerimiz kocaman ve müstakildi ama hayatların tam da öyle olduğu söylenemezdi. Aile büyüklerinin belirlediği yerleşik alışkanlıkların yaşananlar üzerinde etkisi vardı ve önemliydi.
Devletin yaşlı nüfusa teşvik paketi hazırlaması boşuna değil. Yaşlı nüfus sosyal ortama çekilmeye ve aile bağları güçlendirilmeye çalışılıyor.
Böylelikle dedeler ve nineler daha aktif hale gelecek. Gençlerin onlara nereye kadar tahammül edecekleri hesapta yok! Onlara da belki "tahammül primi" öngörülüyordur kim bilir?

***

Lafı Kurban Bayramı'na getireceğim de dolaştırıp duruyorum. Şimdi kurbanlık hayvanı görmeden, ona dokunmadan sipariş üzerine bir bakıma "tele-bayram" ediliyor da ona yanıyorum. Bir telefon, bedeli bankaya yatıyor kendimizi de tatile atıyoruz. Ne kurban var ne fakir! Kurban ve Bayram üzerine asırlar içinde oluşan ve yaşanan gelenekler de böylece tarih oluyor. Aslında güne zamana kurban bizzat kendimiziz.
Dolayısıyla günümüzün nesli, hayatı tatbiki olarak öğrenmekten uzak kalıyor. Ters gibi görünüyor ama kurbanlık hayvanı görmek sevmek, ona şefkatle muamele edip okşamak, suyu, yemi ile uğraşmak başlı başına bir terapi. Bundan yoksun kalınca insanlar sokakta kedi köpek arıyor, beslemek sahiplenmek adına.. Onların aç susuz kalmamaları için hayvan barınakları açılıyor, kavgalar veriliyor, kampanyalar düzenleniyor. Neden? Çünkü insanın kendinden başka diğer canlılarla teması, onlarla uğraşması bir ihtiyaç ve hayatın gereği. Kurbanın etini kanını göreceksin, dokunacaksın, can verirken çırpınıp seğrilmesini hissedeceksin. Hissedeceksin ki hayatın içinde en ufak bir tartışmada insan canına kıymayasın. Maç uğruna adam bıçaklayıp palayla dolaşmayasın.. Düğünde dernekte tabancayla tüfekle magandalaşıp masum hayatları söndürmeyesin.
Testereyle adam doğramayasın. Yalnız bu mu? Hayvanın neresinden ne elde edildiğini, temel bir besin maddesi olan etin, sakadatın ne olduğu, dolayısıyla ne yediğini, neresinden yediğini ve nasıl beslendiğini gazeteden öğrenmeyeceksin.
Hayat böyle dinle, inançla, örf ve ananelerle kendi içinden öğreniliyor. Büyükleri saymayı küçükleri sevmeyi "AND" la değil, böyle günlerde göstereceksin.
Sabah erkenden uyanıp işe koyulmanın sağlığı, dinçliği, kazancı nasıl öğrenilecek?! Gençler baklava, börek, sarma dolma türünden yemekler yapmayı, "fast-food" la beslenmemeyi, evliliğe hazırlanmayı, olgunluğu, sorumluluğu, tahammül etmeyi, hayatı birbirine dar etmemeyi, dolayısıyla bir yılı bile doldurmadan bazen 6 aylık bir çocukla boşanmamayı nereden bilecekler, nasıl öğrenecekler? Erkekler, kadınlar torunlar dahil çocuklar tüm aile bireyleri, halalar dayılar tüm toplum; kurbandı, bayramdı, sünnet, düğün asırlardır birbirleriyle yaşamayı, dayanışmayı, izzet ve ikramı nasıl yaşattılar, nasıl öğrendiler, büyük büyük devletler kurup yönettiler?

***

İşte, bayram da bitiyor tatil de.. Haftaya hacılar dönüyor, annemiz babamız akrabalarımız.. Kasım'ın dördü hicri yılbaşı, Muharrem ayı giriyor, aşûreler kaynayacak oruçlar tutulacak, toplumun harcı olan gelenekler yaşanacak yaşatılacak alevisi sünnisi Kürdü, Türkü, Müslim gayrımüslimiyle.. Arefeden bir gün önce bir düğündeydim.
Her kesimden insanlar vardı. Düğün ortamı işte malum.. Çiftetelli'den halaya, roman havasından Kafkas danslarına kadar ne varsa ud, saz, davul, zurna, tulum, akordeon eşliğinde çalındı, söylendi, oynandı. Bir Meksika şarkısı olan "Besame mucho" dahil her havaya insanlar uydu. Sonunda "Ankara'nın bağları"yla işi bağladık.
Demem o ki insanlar kafası ve gönlü ile birbirinin havasına ayak uyduruyorsa hayatına da uyar uydurur ve asla yadırganmaz. Bu toprakların çocukları ayırarak, ayrıştırarak, bölerek değil, birleştirip bütünleşerek ve büyüterek imparatorluklar kurdular ve asırlarca hükmettiler. Hz. Mevlâna, Bir ip iğneye kolay geçer diyor, iki ipi iğneye geçirmek için bükmek bükülmek gerektiğini söylüyor.

gazete

Devamı...

Sanal bayramlar..

Ahmet TEZCAN

Sanal bayramlar..

10.10.2013

Haftaya Kurban Bayramı… Kim kurban, kim neye kurban? Çağın dayatılan şartları milli bayramlar gibi dini bayramların da hızla içini boşaltıyor.
Büyük şehirlerde zaten bayram değil, BAYRAM TATİLİ bir süredir… Bir fırsat atıyoruz kendimizi zamanın, şartları kucağına, bir o yana bir bu yana çalkanıp duruyoruz.
Bir çok şey gibi bir süre sonra kurbanı da sanal âlemde halledersek şaşmayın. Kart numaranızı verir gereken meblağı ödedikten sonra ekranda kurbanlık bir koyun ile bir bıçak belirir.. TEKBİR getirmeniz gerekmez(!), o zaten cümle halinde ekranın üstünden "Allahüekber Allahüekber, lailahe illallahü vallahü ekber, Allahüekber velillahil hamd" şeklinde akacaktır. İsterseniz kurbanlık koyunun "mee.." sesini de efekt olarak duyabilirsiniz. Ve bıçağı çalarsınız kurbanın boğazına, görsel olarak kan da akıtırlar ve size eliniz açıp amin demek kalır ekrandan yükselecek kayıtlı duaya..
Ne dersiniz, tatmin edici olur mu? Kansız, kurbansız sanal bir bayram.

***

Siz öyle sanın.
Belediye otobüsünden indim az önce kimse kimsenin yüzüne bakmadı, kimseye merhaba demedi.
Biz kendimizi değiştirmez isek bizi kimsenin değiştirmeyeceğini biliyoruz. Öyleyse kime kurban niye bu bayram telaşı? Eskiden bir annem vardı, gidip mutlaka ellerini öpüyor, hiç olmazsa bayram ziyaretini yerine getirmiş oluyordum, şimdi o da yok.. Ailenin en büyüğü nüfus kayıtlarına göre benim ama, büyüklük artık nüfus kaydına göre değil, sahip olunanlara göre ölçülüyor ne yazık!

***

Günümüz insanı haksız da değil. Şehir şartlarına mahkûmuz. Apartmanın arka bahçesinde geleneklere uygun olarak kurban kesmeye kalkışsam komşuların nasıl tepki vereceklerini kestiremem.
Yer bulunsa, eline bıçağı alıp kesecek adam yok. Hepimiz modernleştik(!).
Kesim yerinde bıçak kurbanın boğazına vurulurken herkes birbirinin ardına saklanıyor. Çığlık atıp ayılıp bayılanlara dahi rastlamış olmalısınız.

***

Ruhu olmadığı gibi pratiği de yok artık. Yüzüp eti kemiğinden ayırmak maharet .. Bayramda hastanelerin acil servisleri tam zamanlı çalışıyor. Bayramda her yerde kendini veya elini doğrayanları izliyoruz ekranlardan.
O zaman telefonla, bir bankaya ya da bir yardım kurumu hesabına parayı yatırıp kurban mükellefiyetini ifa etmek en kolay yol oluyor. Çok isterseniz, kurban da olsa bayramda eti kasaptan satın alıp yiyeceksiniz. Yakında kasabalara köylere kadar bu usulün yaygınlaşması muhtemeldir.
Dünya hem değişiyor, hem de bizi değiştiriyor.

gazete

Devamı...

Camiler Haftası

Ahmet TEZCAN

Camiler Haftası

3.10.2013

Bu hafta Camiler ve Din Görevlileri Haftası, ben de hemen sözümün başında muhataplarının kutluyor ve camilerdeki cemaatlerin artmasını diliyorum.
Bu camiye cemaate ve de Diyanete dair hafta meğer 1986 yılından beri kutlanırmış, ben Diyanetin kuruluşundan bu yana bu etkinliğin yapıldığını sanıyordum.
Bu kutlamalar genellikle camiyle sınırlı kalır. Hocaefendiler Cuma Hutbesi'nde camiden, cemaatten, camilerin komşulara komşuların da camiye ihtiyacından söz ederler.
Bir manada kutlamalar vaaz nasihat ile geçer, çok olsa bir de mevlid okutulur o kadar.
İnşaatı yarım kalmış mahalle camileri varsa, Ramazan ve Bayramda da inşaat tamamlanamamışsa camiler haftasından yararlanmak istenir, yine sergiler açılır ve vatandaşın desteğine başvurulur.

***

Zaten bizim memlekette camiler büyük çoğunlukla vatandaş desteğiyle yapılmıştır.
Devletin yaptığı cami sayısı çok azdır benim bildiğim. "Yok benim vergilerimle her tarafı camilerle doldurdunuz" teraneleriyle bağırıp çağıranlar doğruyu söylemiyor. Onların sayısı da çok fazla değil aslında, onların aklının tabanında dine düşmanlık yatar, küçük ve müfrit bir azınlıktılar ama sesleri çok çıkar. Her zaman da camiye cemaate, diyanete dair kızacak bir şey bulurlar.

***

Benim inancım camiyle, cemaatle haşır neşir olmak hocalarla filan bir yere kadardır.
Esasen camiye ancak davetle girilir çıkılır. Evet, ezan da bir davettir ama esas yüreklere yapılan davet olmadan camiye giremezsiniz. Ya hocaya ya müezzine kızarsınız ve camiden uzaklaşırsınız.
Hemen "Camiye kim davet edecek, camiye de davetle mi gidilirmiş?" demeyin. Camiye, cemaate içiniz ısıtılmazsa dikey olarak oraya hayatta adımınızı atmazsınız. İstediği kadar hocalar "5 vakit namaz mü'mine farzdır" diye söylesinler.
Hocalar da söyledikleriyle kalır siz de ancak cumadan cumaya veya bayramdan bayrama yahut bir cenaze münasebetiyle camiye gidersiniz, bu böyledir.
Ha, hocaların hiç mi kabahati olmaz, bunu da söyleyemem. Bazıları vardır ki diyanet memurudur,"İmam yahut cami hocası" olarak adı geçse de o sadece memurdur, cemaat toplayamadığı gibi var olan cemaatini de dağıtır. Biz bu işlerin daha çok gönül işi olduğunu biliriz. Vermemişse Mabud ne yapsın Mahmud? Son olarak ilgililere bir şey sormak istiyorum. Kocatepe, Ankara'nın en büyük ve en muhteşem camiidir. Allah aşkına buradaki inşaatlar ne zaman bitecek ve 1 milyon sarfedilerek yaptırılan engelli asansörü ne zaman çalışacak?

gazete

Devamı...

Hac mevsimi

Ahmet TEZCAN

Hac mevsimi

26.9.2013

İslam'ın şartlarından biridir hac farizası, Müslüman olup hali vakti yerinde olanların -yol güvenliği varsa- ömründe bir kez Hac etmeleri dinimizin bir rüknüdür, yani farzlarındandır. Onun için her yıl milyonlarca Müslüman dünyanın her yerinden mukaddes topraklara koşar.
HAC kelime olarak, "yönelmek, kastetmek, dince kutsal sayılan yerin ziyaret edilmesi" manasına gelir. Hac, ifade biçimiyle de bütün dillerde aynıdır,"hajj, hadj, haj" şeklinde telaffuz edilmektedir.
Haccın belli zamanda yapılması zorunludur.
Mukaddes topraklara mevsim dışı yapılan ziyaretler UMRE denilmektedir malum ve hac ibadetine kıyasla daha dar bir ziyarettir.
Hacca niyet edenler ihrama girerler, Kâbe'yi Tavaf ederler ve Arafat'ta Vakfe dururlar. Vakfe, arife günü Arafat'ta yapılır. Tavaf, bütün Müslümanların kıblesi olan kutsal yapı Kâbe'nin etrafında dönmek demektir, her dönüş ŞAFT ve 7 şaft bit tavaf olarak adlandırılır.
Hac, Hicret olayının 9 ncu yılından itibaren Kur'an ve sünnetle sabit olarak Müslümanlara farz kılınan, gezerek, görerek, bedenle yapılan bir ibadettir ve zahmetlidir.

***

Hacı adayları yine kafileler halinde yola çıkmaya başladılar. Kaç hacı adayının mukaddes toprakları ziyaret edeceği Diyanet tarafından açıklandı. Hatta genç hacı adaylarından kararlarını ertelemeleri istendi, olmadı bu yıl sıkıntı olacağı düşünüldüğünden inisiyatif alınarak bazı başvurular kura ile iptal edildi vesaire vesaire..
Hac organizasyonu çok önemlidir ve şüphesiz bunlar hac ibadetinin öneminden kaynaklanmaktadır. Çağın şartlarına ve beklentilerine uygun olarak en kolay şekilde haccın tam olarak gerçekleşmesi gerekmektedir. Aksi halde ortaya çıkan durum hacıların zahmetiyle, Diyanet teşkilatının yıpranmasıyla kalmaz, ibadetin sakatlanmasına da yol açar Allah korusun.
Bu organizasyonu yıllardır ülkemizde Diyanet İşleri yapmaktadır. Başkanlığın gözetim ve denetiminde bir kısım özel acenteler de bu faaliyetin içindedir.

***

Çok yoğun bir faaliyettir hac organizasyonu, bütün çabalara rağmen hiç bir hac mevsimi aksaksız, şikâyetsiz tamamlanamamaktadır ne yazık ki! Hele bu sene Kâbe çevresindeki düzenlemeler nedeniyle daha kısıtlı ve zahmetli olacağı görünmektedir.
Geçen yıllarda bu aksaklıklar bazı parlamenterlerce Başkanlığa rapor edildi ancak bu uyarı bazı basın organlarında "Vekiller kendilerine VİP Hizmeti istediler" şeklinde yansıyınca kimse durumu dile getiremez oldu. Halbuki yaşanan sıkıntıları dile getirmişlerdi o kadar.
Daha önce de dile getirdim, hac organizasyonu yeniden masaya yatırılmalıdır.
Ben şahsen Diyanet teşkilatının bu kapsamlı organizasyonun yalnızca ibadet boyutunda yer alması gerektiğine inanıyorum. Dolara değen el kirlenir. Bunu söylerken hiçbir seyahat acentesinin sözcüsü olmadığımı özellikle belirtmek isterim.

gazete

Devamı...

Ders zili çalarken

Ahmet TEZCAN

Ders zili çalarken

19.9.2013

Yeni ders zili hafta başında çaldı ve milyonlar okullarına koştu.
Evet, milyonlar diyorum.. Tam 17 milyon öğrenci ve 800 bin öğretmen bu hafta dersbaşı yaptı. Okulu, öğretmeni, sırası, sınıfı ile bu nasıl bir faaliyettir ve ne anlama gelmektedir kestirmesi gerçekten çok güç ve çok önemli..
Bir kere sadece sayısal bakımdan olaya baksak; Dünyadaki birçok ülkenin nüfusu bizim okullardaki öğrenci sayımızdan daha azdır. Çok önemlidir; her türlü zararlı cereyanın ilk faaliyet göstermek istediği bir alandır eğitim.
Nitekim bu memlekette hükümetler yahut milli eğitim bakanları her değiştiğinde EĞİTİM SİSTEMİ de değiştirilmiştir.
İhtilal yönetimleri ve basın dâhil, birçok kesimin ilk ve en çok uğraştıkları eğitim ve münhasıran MÜFREDAT PROGRAMLARI olmuştur. Niye?!..

***

Başkent okul ve öğrenci sayısıyla eğitimi
n de üssü konumundadır.
2013-2014 eğitim öğretim yılında Başkentte 2 bin 200 okulda 950 bin öğrenci 60 bin öğretmenin inisiyatifine verildi.
Bunun 75 binini neredeyse emziğini bırakıp ilk kez okulla tanışan minikler oluşturuyor.
Çok güzel, çok önemli ve çok değerli bir alan eğitim.
Onun için bu nüfusun kimin eline, hangi şartlarda verildiği, ne olacağı, nasıl olacağı da çok önemlidir.
Meşhur misaldir, iyi yetişmemiş bir doktorun mesleği süresince iyileştiremeyip sakat ve hasta bıraktığı yahut öldürdüğü insan sayısı koca nüfus içinde belki ihmal edilebilir.
Ama aynı vasıftaki bir öğretmenin eline terk edilmiş nüfusun belki bir veya iki nesil ziyan edilmesi olur ki asla ihmale gelmez.

***

Ankara Milli Eğitim Müdürü Kamil Aydoğan'la konuştum dün. 2200 okul müdürü ile 5 madde üzerinde yoğunlaştıklarını söyledi. Günlerce çalışmışlar.. •Çocuklarımız için SİGARA, UYUŞ-
TURUCU VE ALKOLLE MÜCADELE Ankara'nın birinci önceliğiymiş. (Bunların kullanım yaşının her geçen gün aşağıya indiğini her gün herkes söylüyorsa bu çok yerinde bir karar.) •Milli gün, hafta ve bayramlar yerli ve milli olacak, kuru, rutin, ruhsuz kutlamalar olmaktan çıkarılacak, duyguya yer verilecek. •Öğretmene saygı kültürü geliştirilecek. •Şiddet eğilimleri izlenerek özel çalışmalar yapılacak. •Kurumsal kimliğin ve aidiyet duygusunun gelişmesi için yine özel çaba sarfedilecek. Kamil Hoca bunları gönüllü öğretmenlerle yapacağız diyor. (Bu işleri angarya kabul eden, öğrencisiyle sigara, bira içebilen anlayışla değil yani..) Onlara Leo Buscaglia'nın "Yaşamak Sevmek ve Öğrenmek" adlı kitabını tavsiye ettim. Bütün öğretmenlere okutmalılar. Nabi Hoca iyi başladı, (Milli Eğitim Bakanı Nabi Avcı'dan söz ediyorum.) mütevazı, sevimli, sıcak bir adam.. Yazı tahtasına öğrencilerin önünde kendi karikatürünü yaptı.
Bu defa eğitimde iyi bir sonuç alacağımıza inanıyorum ve bütün çocuklarımıza kazasız belasız, hayırlı bir okul dönemi diliyorum.

gazete

Devamı...

Çankaya'nın talipleri..

Ahmet TEZCAN

Çankaya'nın talipleri..

12.9.2013

Yerel seçimler yaklaşırken siyasi parti merkezleri hareketlenmeye başladı.
Şimdi tam da nabız tutma zamanı.
Mevcut başkanın durumu ne? Yeniden aday olacak mı? Kamuoyu yoklamaları ne gösteriyor? Başka kimler aday olabilir?
Ve nihayet bana ve benim adaylığıma nasıl bakarlar?
Şimdi gönlünden belediye başkanlığı geçenlerin kafasındaki sorular bunlar.
Vatandaşla ilişkisini iyi tutan, kulisini iyi yapan, parti yöneticileriyle ilişkileri sağlam olanlar kazanacak. Aksi takdirde "LİYAKAT" durumunun yegâne ölçü olacağını kimse bana söylemesin.
***
Çankaya Belediye Başkanlığı için CHP'de şimdiden 29 taliplinin olduğu haberleri internete düştü. Haber doğruysa aday adayları başvurularını yapmaya başlamışlar bile.. İleride bu sayı daha da artarsa kimse şaşırmasın. CHP'nin Çankaya aday adaylarıyla ilgili ilk ve ilginç yorum mevcut Belediye Başkanından, Bülent Tanık'tan gelmiş. Başkan'ın yorumu bir Çankaya seçmeni olarak ister istemez ilgimi çekti.
Tanık 29 aday adayı başvurusunu "normal" olarak değerlendirmiş ve demiş ki: "Varlıklı bir belediye olarak görüyorlar.
Sorunlarını aşmış, kasası dolu, şampiyonluğun en kuvvetli adayları arasında olan bir futbol takımının nasıl taliplisi çok olursa, elbette Çankaya'nın taliplileri de çok olur"
Başkan Tanık, geçen 4 yıl içinde Çankaya'nın gerçekleşen gelir bütçesinin iki kat büyüdüğünü, borçların azaldığını, gayrimenkul varlığının 3 kat arttığını, yeşil alan, temizlik işleri ve sosyal projeler konusunda çok önemli işlerin yapıldığını da söylemiş. Böyle bir gelişme söz konusuysa Muzaffer Başkan'ın şikayet ettiği "yamyamlar" ın da ayağının kesilmiş olması gerekir. Bu bile başlıbaşına büyük başarıdır Çankaya Belediyesi için.
***
Ben bizim mahallede Çankaya Belediyesi'ni, bir, çöp arabalarıyla görüyorum -ki onların artıklarını toplamak için ayrıca bir aracın takibi gerekiyor- İki, bir hanım sürücünün kullandığı süpürge aracıyla..
Sabahları ana arterde kaba çöpleri şöyle hızla süpürüp geçiyor o kadar.. Ha, bir de Binektaşı sokakta belediyenin imzasını gördüm; asfaltlandı ve yolun iki yanına baba taşları kondu araç parkını önlenmek için ama yolu daraltmaktan başka işe yaramadı.
Netice-i kelam..
Çankaya'da CHP tercihi hizmet sonucu değildir, taş diksen orada CHP seçimi kazanır, emsaline de pek rastlanmaz, çünkü ideolojik temellidir bu tercih, bir de statüko meselesi.. Tıpkı sahil kesimindeki CHP varlığı gibi, anlaşılabilir ve kendi içinde mantıklı.. Ak Parti, geçen dönem Saint Joseph'li Bülent Akarcalı ile bile Çankaya seçmenini ikna edemedi.

gazete

Devamı...

Yaşanabilir kentler!

Ahmet TEZCAN

Yaşanabilir kentler!

5.9.2013

Birkaç gün önce bir araştırma kuruluşu (The Economist Intelligent Unit) "Dünyanın en yaşanabilir şehirleri" ile ilgili bir araştırma yayınladı.
Çeşitli kriterler gözetilerek yapılan araştırmanın sonuçları geçen hafta açıklandı.
Açıklamaya göre dünyanın en yaşanabilir kenti neresi biliyor musunuz?
Melbourne… Orası da neresiymiş demeyin...
Melbourne denen yer, dünyanın dibi, yeryüzünün en güney ucunda bir Avustralya kenti. Her bakımdan yaşanabilir mutlu bir hayat sürmek isteyenlerin tercih edecekleri en birinci kentmiş Melbourne…
***
Dünyanın en yaşanabilir kenti araştırmasını birkaç yıldır takip ediyorum, Melbourne, üç yıldır birinciliği kaptırmıyor.
Yüzde 97.5 oy oranıyla birinci seçilen Melbourne'ü yüzde 97.4 ile Avusturya'nın başkenti Viyana izliyor. Viyana geçen yılın da ikincisiydi. Kanada kentleri Vancouver, Toronto ve Calgary yaşanabilir kentler listesinde üst sıralarda yer alıyor.
Araştırmayı yayınlayanlar, bu "yaşanabilirlik" durumunu belirlerken, hayat şartlarına, suç oranlarına, sağlık hizmetlerine, siyasi istikrara, sosyal ve kültürel etkinliklere, çevre, eğitim ve altyapı gibi 30 ayrı kriterin göz önünde bulundurulduğunu ifade ediyorlar.
İlk 10'da bizden bir şehir yok. Viyana dışında başka bir Avrupa kenti de yok.
Ama bu araştırmada bir bakıma "Dünya'nın en çekilmez kentleri" listesinin hemen hemen tamamı Müslüman ülke şehirlerinden oluşturulmuş. "Nal toplayan kentler" diyebileceğimiz sonuncu sıralardaki bu şehirler şöyle sıralanıyor: Tahran (İran), Duala (Kamerun), Trablus (Libya), Karaçi (Pakistan), Cezayir (Cezayir), Harare (Zimbabve), Lagos (Nijerya), Dakka (Bangladeş) ve Şam (Suriye).
***
İyi ki bunlar arasından bizim kentlerden biri yok diye teselli buluyoruz. Ancak şunu da söylemeden geçemiyorum. Bu araştırmayı yapan The Economist Intelligent Unit adlı kuruluş da ülkelerin ekonomik durumlarını derecelendiren "sıfırcı hocalar" gibi.. Değerlendirmelerinin tamamen objektif olduğu söylenemez.
Şimdiye kadar hiçbir konuda Türkiye için "işler yolunda gidiyor" dediklerine hiç şahit olmadık. Dolayısıyla işlerine geldiği gibi sonuç çıkarıyorlar. Belki birileri onlara öyle yapmalarını söylüyor kim bilir?!

gazete

Devamı...

Cinnet coğrafyası

Ahmet TEZCAN

Cinnet coğrafyası

29.8.2013

Gazeteci olarak bulunuyorduk, 80'li yıllardı Amerikalı bir diplomatın bizlere "çok kötü bir mahallede oturuyorsunuz" demesini hiç unutamıyorum. Gerçekten öyle bir coğrafya tutmuşuz ki adeta 'cinnet coğrafyası'... Mustafa Kemal de bunu gördü ve huzurun yalnızca 'yurtta sulh cihanda sulh' olduğuna hükmetti. Hükümetin 'sıfır sorun' politikası da bundan başka bir şey değil zaten...
Peki, bu nasıl sağlanacak?
Dünyanın enerji ihtiyacının yüzde 65'inin sağlandığı bir coğrafyada sizi rahat bırakırlar mı? Darbeye 'darbe' diyemeyip katliamı da 'katliam' olarak telaffuz dahi edemeyen Batı, bir yolunu bulup enerji ihtiyacını sağlayacak. Bunun için gerektiğinde dikta rejimleri kuracak, krallar, firavunlar, diktatörler ortaya çıkarıp halkını sömürmelerine göz yumacak, işine gelmediğinde de 'insan hakkı, demokrasi' adına onları devirip yenilerine fırsat verecek. Libya'nın bir günlük geliri 150 milyon dolar civarındaydı. Kaddafi bu geliri nasıl kullandı dünyanın malumu. Libya karıştığında güya günlerce ele geçirilemedi. Sonra bir kovukta bulunup linç edildi. Eşi Safiye, çocukları Ayşe, Hanibal ve Muhammed Umman'da yaşadıklarına dair haberler yapılıyor. Ele geçirilemediği günlerde kim ne dümen çeviriyordu, milyarlarca dolarlık şahsi servetine ne olmuştu? Yoksa hiçbir hak iddia etmemek şartıyla aile bireylerinin hayatları bağışlanıp geçinebilecek miktarda bir gelirle ülkelerinden uzakta bir hayata mahkum mu edilmişlerdi? Saddam Hüseyin için de benzer iddialar ortaya atıldı. Oğulları Uday ve Kusay öldürüldükten sonra karısı Sacide ve kızları güvenli bir yere kaçırılmıştı. Saddam'ın yine milyarlarca doları bulan ve Batı bankalarında muhafaza edilen kişisel servetine ne olmuştu? Ailesinin hayatlarına karşılık el mi değiştirmişti, kimin eline geçmişti?
Bu kirli işler ve ilişkiler ileride bir bir muhakkak ortaya çıkacak. Çünkü gerçekler uzun müddet kapalı kalamazlar.
Masumların kanından elde edilen hiçbir servetin kimseye yararı olmaz. Batı dediğimiz medeniyetin(!) de hiçbir ölçüsü, kaygısı en önemlisi vicdanı olmadığı da böylece ortaya çıkıyor.

gazete

Devamı...

İsimler ve olaylar

Ahmet TEZCAN

İsimler ve olaylar

22.8.2013

İngiltere'de bebeklere en çok Muhammed ismi verildiği haberi vardı geçenlerde gazetelerde… Bakmışlar, üst üste üç yıl ülke genelinde Muhammed ismi birinci ilk sırada, çok şaşırmışlar.
İkinci sıradaki Harry... İngiltere prensinden olsa gerek.
Üçüncü sırada ise Oliver ismi bebeklere en çok konulan isim olmuş. Başkent Londra'da bile Muhammed ismi ilk sırayı almış. Ondan sonrakiler Daniel, Alexander vs...
Gazetenin yazdığına göre Birleşik Krallık'ta yaşayan Müslüman sayısı yaklaşık 3 milyon civarındaymış.
***
Haberi okuyunca acaba bizde bebeklere en çok hangi isim verildiğini merak ettim.
İnternette her şey var. "İsmididikle" diye sırf bu konuyu istatistikleyen bir site de var. Türkiye'de ailelerin erkek çocuklarına en çok Mehmet, kız çocuklarına ise Fatma adını verdikleri bizzat İçişleri Bakanı tarafından açıklanmıştı. İkinci sırada da Ayşe ve Mustafa geliyordu… İdris Naim Şahin'di o zaman bakan ve resmi açıklamaya göre 2 milyon 639 bin 891 erkek çocuğa Mehmet, 2 milyon 513 bin 365 kız çocuğuna ise Fatma ismi verilmişti o yıl. Bir soru önergesi üzerine bakanlık bu açıklamayı yapmıştı hatırladığım kadarıyla... MERNİS adı verilen veri tabanı ile birlikte 2000'den itibaren "nüfusa kayıtlı olunan yer" bazında isim istatistikleri düzenli olarak tutulabiliyor.
Hatta o açıklamada ilginç bir bilgi daha vardı. "Adres Kayıt Sistemi'nin hizmete girdiği 2007'den bu yana 266 bebeğe Büyükşehir Belediye Başkanı'nın adı yani MELİH ismi konmuş. Seneye de Mursi isimli bebeklerin olacağını bekliyorum, isimler olaylar çok önemli.
İnternette de isimlerle meşgul bir site var; adı İSMİ DİDİKLE… Ben de kendi ismimi merak ettim. Buna göre AHMET adı Türkiye'de en çok kullanılan 4. isim.. 2. Ali, 3. Mustafa, 4. Ahmet, 5. Murat ve 6. da Hakan... Ülkemizde yaklaşık her 56 kişiden birinin adı AHMET imiş, bu ismin yaygınlık oranı da binde 18'e yakın.
Daha bir sürü hesaplama var. Mesela ülkemizde 1 milyon 364 bin 664 kişi benim ismimi taşıyormuş. Sanmıyorum bence Ahmet ismi bu sayıdan fazladır.
Velhasıl isim önemli insanların hayatını bile etkiliyor. Psikiyatra oğlundan yakınan bir hanıma uzmanın sorduğu soruyu unutmuyorum. Çocuk çok sinirliymiş, kızıp bağırıyormuş, adının VOLKAN olduğu söylenince 'Daha ne bekliyorsun?' dedi doktor.

gazete

Devamı...