Ahmet TEZCAN
Ankara Bulvarı
13.8.2015
Bunlar bir şehrin yönetimiyle ilgili günlük, normal, hukuki meseleler asla değil. Alınan tüm kararlar, verilen bütün mücadele İDEOLOJİKTİR. Ankara'da sanki dini, dili, milliyeti, mezhebi, meşrebi, ideali farklı başka başka toplumlar yaşıyor. Başkentte diyelim Polonyalı, Arap, İspanyol insanlar yaşasaydılar aralarında bir asgari müşterek, bir medeni münasebet mutlaka oluştururlardı. Ama aynı memleketin evlatları bunu başaramıyorlar. Başaramazlar, çünkü İDEOLOJİK davranıldığı müddetçe ortak bir zemin oluşturamazlar. Peki, nedir bu ideolojik farklılık? AK partililik, Halk partililik mi? Asla değil. Kökleri çok derinde olan, kangren olmuş eski bir mücadele bu. Biri "ittihat ve terakkidir" güya, öteki "terakkiperver" veya "serbest fırka" Bir tarafın "kızıl sultan" diye yaftalayıp tahtından indirdiği ötekilerce "Cennetmekân" diye tazimle anılır. Biri İnönü der ısrarla ve inatla, ötekiler Menderes'e gözyaşı döker. (Menderesçi gibi davranıp, karşı kampa hizmet eden sahtekârlar her iki kategoriye de dâhil değildirler, onlar için Kur'an-ı Kerîm'de "münafikûn" adıyla bir sure indirilmiştir.) Bu 'ayrı gayrılık' güncel tartışma konularında da devam eder. Birinin 'saray, sultan' diyerek içindekilerle birlikte yerle yeksan etmek istediğine diğerleri 'külliye' derler, cami, kütüphane ve konferans salonlarıyla zenginleştirip topluma maletmek isterler. 'İnme', 'indirme" birinin dilinde DARBE, diğerinde 'yaratılış' olarak algılanır.
Çok da üzülmek gerekmez bu ortak paydasızlığa, bu 'mutabakatsızlık, müştereksizlik, münasebetsizlik' insanlık tarihi boyunca süregelmiştir. Birileri Musa'dan yana olurken Firavun taraftarsız kalmış değildir. Bu hesap ruz-ı mahşerliktir, asıl hesap orada görülür. Oradaki mahkeme numaralarla ayrılmaz, her türlü soysuzluk, yüzsüzlük, yalan, riya, haksızlık, eziyet o terazilerde tartılacak ve hesap ADİL olarak görülecek. Bunu kimsenin unutmaması gerekir.