O 'an'lar

Ahmet TEZCAN

O 'an'lar

24.7.2014

Zaman akıp gidiyor geçip giden zaman mı yoksa insan mı? Tanpınar'ın dediği gibi; Ne içindeyim zamanın ne de büsbütün dışında
Yekpare, geniş bir anın parçalanmaz akışında... Seçilmiş, belirlenmiş, bir özellik yüklenmiş müstesna ve mübarek anlardan söz ediyorum.
İşte Ramazan, "On bir ayın sultanı" ve "bin aya muadil" Kadir Gecesi, kandil gecesi...
Zaman içinde zamanlar, müstesna anlar ve mekânlar vardır. Onun için Kabe'yi "Muazzam" ve Mekke'yi "Mükerrem" kılarken; cumayı da sözgelimi cumartesiden ayırt ederiz. Çünkü akıp giden zamanın hiçbir anı aynı değildir. Velev ki bir pencere önünde aynı manzaraya dalıp gitmiş olun, her saniyeniz birbirinden farklıdır.
Hadi canım sende! Bunu asla demeyin.

***

Aslında önemli olan zaman değil, farkında olandır. Gelmiş geçmiş milyarlarca insan birbirine asla benzemez. Parmak izlerimize, retinalarımıza mührünü vuran Kudret'e bu asla zor gelmez.
Kar tanelerinin hangisi ötekisine benziyor?
O mucizevi figürler neyin şifresi, hangi iradenin simgesi biliyor muyuz?
Daha keşfedilmemiş nice farklılıklar, ne mucizeler barındırıyor kim bilir?
Hele SEÇİLMİŞ OLANLAR çok daha değerlidir. Yüce yaratıcımız neyi seçmişse lütfetmiş, yükseltmiş ve yüceltmiştir.
Tüm canlıların içinden insanı seçmiş ve "yaratılmışların en şereflisi" makamına yükseltmiştir. İçlerinden seçilenler de kimi nebi, kimi veli olarak "efendimiz" olmuşlardır bizlere. Zaten Peygamberimiz'e salât ve selamda bulunmak, ona sevgimizi ve teslimiyetimizi ifade etmek (Ahzap 56) Kur'an hükmüdür.
O'nun seçtiği taş bile olsa; elmas olmuş, zümrüt olmuş ve bir kaya parçasına asla eş tutulmamıştır.

***

On bir ayın sultanı RAMAZAN ve içindeki "bin aya bedel" KADİR GECESİ de böyledir. O ANI yakalayabilen ortalama bir insan ömrü demek olan 83 yıl dört aylık ibadete eşit sevabını, affını, mağfiretini kazanmış olmaktadır. Cuma günü ve cuma namazı ile içine saklanan O AN da öyledir. Gün içinde de sabahın "fecr", akşamın alacakaranlık vaktine saklanmıştır o an..
Dün sahur sonrası başımı semaya kaldırınca eğik bir zeytin dalını andıran Ramazan hilali ile yüz yüze kaldım da bunları yazdım, yarından sonra da BAYRAM olacak, yine O AN olacak.
Hepinizin O AN'ını kutluyor ve mutluluklar diliyorum.

gazete

Devamı...

Seçime saygı

Ahmet TEZCAN

Seçime saygı

17.7.2014

Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin en yüksek, en onursal makamına bir seçim yapacağız. Bu seçimi bu defa millet bizzat kendisi yapacak. Mısır, eski Yunan ve Roma gibi yöneticilerini yarı tanrılaştırmış toplumlarda böyle günlere büyük atıflar yapılmış ve tarihe kayıtlar düşülmüştür. Vatikan'ın seçimiyle kıyaslanmaz ama bizim tarihimizde de bey, padişah, hakan, kağan adı ne olursa olsun devleti yönetecek olan insanın değişmesi çok önemli bir olaydı ve özel protokole tabi idi. Bunlar tarih içinde oluşan geleneklerdir. Türkiye Cumhuriyeti devletinin doğduğu Osmanlı'nın son hakanı tahta çıkarken, İstanbul'daki işgal kuvvetleri, harp halinde de olsa bir büyük devletin protokolüne "saygı" gerekçesiyle ateş kesti. Bu tarihi mirasın sahipleri olarak şimdi de bizler bu büyük seçime özen göstermek durumundayız. Bu, kendimize, devletimize, devlet olarak varlığımıza saygının bir gereğidir.

***

Ortamı germek, hafife almak bu seçimin mehabetine uymamaktadır. Tamamen ideolojik ve slogandan ibaret söylemler ortalığı sertleştirmektedir. Sözü döndürüp dolaştırarak rejime getirmek inandırıcılıktan uzaktır. Cumhuriyetle bir sorunumuz yok bizim, İmparatorluk sonrası bu millet bu meseleyi çözmüştür. "Bizi kim yönetecek?" diye sorup "ben" cevabını vererek cumhuriyeti bulmuştur. Biz şimdi "Nasıl yönetileceğiz?" in cevabını, "demokrasi" nin içini doldurmaya çalışıyoruz. Sadece çocuklarımıza bakarak yeni neslin ne cumhuriyetten, ne demokrasiden vazgeçmeyeceklerini görebiliriz. 77 milyon bu noktada mutabıktır. Cumhurbaşkanının halk tarafından seçilmesi bu olguya paralel bir karardır. Bazı söylemler artık eskimiştir. Türkiye, Cumhurbaşkanlığı gibi en tepe makama seçim yaparken bölgede hesabı olanların boş durmayacakları hesaba katılıp onların ekmeğine yağ sürülmemelidir. Birbirimize düşersek huzurla yaşayacağımız ne bir başka bayrak ne bir karış toprak bulamayız. İç savaş bataklığına düşmüş komşularımızın vatandaşları bize ibret olmalıdır. Sayıları milyonu bulan insanlar çoluk çocuğuyla sokaklarda sürünüyor.

***

Vatandaş olarak neticede biz, bu meselelere çözüm bulacak ve bizi en iyi temsil edecek insanı arıyoruz. Ne rejimi yıkma hevesi, ne cumhuriyet aleyhtarlığı, ne şu ne bu, vatandaş huzur aramaktadır. Huzur ise yaşam kalitesinin artırılmasına bağlıdır. Ekonomi çarkını sağlıklı şekilde çevirecek, içte ve dışta hakkımızı koruyacak ismi bulmak durumundayız. Dünyanın ileri ülkelerinde insanlar nasıl bir hayat sürüyorsa bizim insanımız da aynı standardı yakalamalıyız. Ülke manzarasına bakınca öyle elin tersiyle itilecek halde olmadığımızı da kabul etmek lazım. Hayat kalitemiz geçmişe göre kademe kademe artıyor. Herkes yediği, içtiği, oturduğu, kullandığı, yaptığı şeylerin geçmişle kıyaslamasını yapsa bu gerçek görülür. Ben bakıyorum; kimi yeni eve taşınıyor, araba alıyor, eşyasını, arabasını yeniliyor vs. Şimdi bu sıcak yaz gününde ortamı germeye, toplumu karıştırıp birbirine düşürmeye çalışanlara kimse prim vermez. Çok dikkatle ve büyük olgunlukla bu seçimi de yapıp huzurla geleceğe bakmak durumundayız.

gazete

Devamı...

İmamoğlu'nun ardından...

Ahmet TEZCAN

İmamoğlu'nun ardından...

10.7.2014

Haftaya çok kötü girdik dostlar, yasım var, bir can dostumu kaybettim. Kahramanmaraşlı siyaset adamı Atilla İmamoğlu elim bir kaza sonucu Hakkın rahmetine kavuştu. Oran'da yolun karşısına geçerken 22 yaşında hız tutkunu bir çocuğun kullandığı (daha doğrusu kullanamadığı) araba İmamoğlu'nun eceli oldu. Bu kayıp sadece benim değil, tüm dostları ve hemşerileri için de büyük kayıp. Dün onu hemşerilerine sordum. K.Maraş Milletvekili Prof. Dr. Mehmet Sağlam, "Tanıdığım en dürüst ve en inançlı şahsiyetlerden biriydi Atilla Bey, eğriye eğri doğruya doğru derdi" dedi. İktidar Grubu Başkanvekili Mahir Ünal da "Atilla İmamoğlu memlekete hizmetleriyle güzel bir seda bıraktı" dedi. İki dönem milletvekilliği yaptı memleketinden, Meclis'te merasim istememiş, Kocatepe Camii'nde ise çok kalabalık vardı, mezara kadar da devam etti. Eski bakanlardan Esat Kıratlıoğlu'nu bir ara kollarını sıvamış kabrine toprak atarken gördüm. Siyasilerin yanı sıra çok sayıda Meclis çalışanı da törende hazır bulundu. Atilla Ağabey hep kirada oturdu, TOKİ'den ev sahibi olunca Gölbaşı'na taşınmıştı, oraya da defnedildi. Ramazan'da çok defa memleketi Afşin'de olurdu, nasip olmadı, cenazesini beklediler. Fakat çocukları, babalarının mezarını yaşadıkları yerde isteyince o da olmadı.

***

Kahramanmaraş, Necip Fazıl'dan Aşık Mahzuni Şerif'e, Abdurrahim Karakoç'tan Cahit Zarifoğlu'na kadar birçok ünlü ve çok değerli insanlar yetiştirmiştir. Kahramanlığıyla bütün vilayetleri kahraman yapan Maraş'ın en ünlüsü Sütçü İmam'dır muhakkak. Bir kan bağı var mıdır bilmiyorum ama Atilla İmamoğlu her bakımdan tam da onun neslidir. O bir "Sütçü İmam Torunu"ydu, sağlam bir iman ve inanç sahibiydi gerçekten. Bir elim trafik kazasıyla olmasaydı bu mübarek ayda, ağzının orucuyla, iftar vakti ölüm ona çok ama çok yakışacaktı. Dürüst, doğru sözlü, sözünün eri mert bir adamdı Atilla İmamoğlu. Öyle ki 12 Mart muhtıra döneminde Meclis'te kulisler darbe söylentileriyle çalkalanırken arkadaşlarına; "Çıkalım Meclis binasının önüne müdahaleye karşı çıkalım, bizi kurşuna dizeceklerse dizsinler, hiç olmazsa korkuyu bir kere yaşamış oluruz" diyecek kadar yürekliydi. Ne ardından gittiler, ne de onu bıraktılar, bu sinmiş, ürkmüş tavır maalesef müteakiben Meclisimizi hep müdahalelere muhatap, hattâ davetkâr kılmıştır.

***

Çok cömert ve çok kibardı Atilla İmamoğlu, onun bulunduğu masada kimse elini cebine atamazdı. Tanıdığı, sevdiği insanlar varsa yan masalar da hesaba dâhil olurdu. O bunu gizlice yapardı, bir bakardık hesap ödenmiş olurdu. Asil bir insandı Atilla Ağabey, çok onurluydu. Bir kimseye bir şeyi bir kere söyler, olmazsa gönlüne küserdi. En sevdiğim tarafı, bütün bu saydığım halleri kendine asla yakıştırmaması ve nefsini daima aşağılamasıydı. Onun ölümü bende çok büyük boşluk bıraktı, kiminle dolar bilmem. Allah O'na rahmetini esirgemesin, cennetini lutfetsin. (Fatiha talebiyle, amin..)

gazete

Devamı...

Hedef tam 12

Ahmet TEZCAN

Hedef tam 12

3.7.2014

Adı 'Çengi kayası' idi, at-arabalı göçerler gelip derme çatma çadırlarını kurar kendilerine göre bir hayat yaşarlardı o kayalığın eteklerinde.
Bir mevsimliğineydi onların Çengi kayasındaki hayatları, köpekleri, tavukları ile doğayla iç içe bir yaşam sürerler ve mevsim kışa dönerken güneye bir akarsu başına inerlerdi.
Böyle diyor araştırmacılar, Ankara'nın Çengi Kayası zamanla Çankaya olup devlet ricali yerleşince adından çok söz edilir oldu.
Kimi zaman bilmem kaç rakımlı tepe, içinde yaşayanlar için 'Çankaya'nın sakini' yakıştırması yapılan zamanlarını yaşadık, daha eskisini kitaplardan okuyoruz.
Arşivler açılıp belgelerine ulaşılsa Çankaya hakkında neler yazılır kim bilir?
***
Çankaya'nın kaç adamı millete liderlik etmiştir, sormak, bilmek isterim bir Cumhuriyet çocuğu olarak? Zaten son yüz yılın gerçek tarihinin henüz yazılmadığını düşünenlerdenim. Hatıratlardan ne çıktıysa onunla yetiniliyor. Son asrın gerçek tarihinin yazılmasına biraz daha zaman var. Çankaya'da en calibi dikkat zaman şüphesiz Gazi'yle geçen yıllardı. Dobra bir adamdı bence, vasiyeti bile açılamıyor henüz, çekiniyoruz. Ne dedi, sonraki nesillere ve devlet ricaline neler vasiyet etti, bilmiyoruz. Falih Rıfkı gibi o günlere dair yazanlardan öğreniyoruz bazı şeyleri fakat sınırlı.
Bir gün diyor Gazi, karşısına Recep'i (Peker)oturttu ve sordu:
-Söyle sen benden korkmaz mısın?
Recep güldü ve şöyle dedi:
-Ne senin arkadaşların korkaktır ne de sen korkunç birisin.
İşte, korkacak ne var, açın vasiyeti bilelim. Falih Rıfkı Birinci harpten sonra Türkiye'nin İngiltere'ye özellikle, "tam bir boyun eğme" hali içinde olduğunu da yazmış. Nelerin yaşandığı az çok tahmin ediliyor.
***
Özal Köşk'e aday olmadan iki gün önce Atakule'ye çıkmış Ankara'yı seyretmiş. "Atatürk kalksa gelse şuradan Ankara'yı seyretse" diye içinden geçirmiş. Değişimi göstermek istiyor Özal, "Alnını karışlarım" diyor karşı çıkanın ve ilave ediyor Yalnız Ankara değil, tüm Türkiye'nin değiştiğini söylüyor...
Kendi sesinden dinledim, kasetten... Özal da kalksa bir de şimdi baksa, Türkiye'nin nasıl değiştiğini görse. Menderes, Özal, Erdoğan gerçekten inanılmaz atılımların liderleri oldular, Türkiye'nin adını yükselttiler. Başbakan Erdoğan'ın adaylığının açıklandığı gün salondaydım. Türkiye'yi 12 yıldır yöneten, Çankaya'nın 12. adayının adını saat tam 12'ye 12 dakika kala partisinin 2. adamı Mehmet Ali Şahin'in ağzından duyduk. Erdoğan hedefini de tam 12'den vuracak.
Muhalefet liderleri zamanı okuyamadılar ve 'Eski Türkiye' mantalitesiyle kulaklarına fısıldanan ismi sadece açıklayan oldular. Bu onların son seçimi olacak kendileri de kaybedecek.

gazete

Devamı...

Yerçekimi kadar gökçekimi de önemli!

Ahmet TEZCAN

Yerçekimi kadar gökçekimi de önemli!

26.6.2014

Yarından sonra Ramazan... Kendini yerçekimi kadar 'GÖKÇEKİMİ'ne de tabi hissedenler için büyük anlam taşıyor bu ay... Bu takvim Müslümanlar için işliyor, oruç ayında başka inanç sahiplerine söyleyecek sözümüz olamaz. Oruç, Hicret'in yani Peygamber'in Mekke'den Medine'ye göç etmesinden (622) 1.5 sene sonra Müslümanlar'a farz olunmuş. (Namazın hicretten bir yıl önce, Zekat'ın oruçla birlikte ve haccın da miladi 631 yılında Müslümanlar'a farz kılındığını bu arada söylemiş olalım.) Kelime-i şahadet getirip, yani varlığını birliğini, Hz. Muhammed'in de O'nun kulu ve elçisi olduğunu kabul ve tasdik eden cümleyi ikrar ve ifade ettikten sonra namazını kılıp orucunu tutan, mali durumu yerindeyse hac ve zekatını da gerçekleştiren Müslüman İslâm'ın 5 şartını yerine getiren-tabiri caizse- BEŞ YILDIZLI MÜSLÜMAN oluyor.

***

Bizim İslâm olmaktan anladığımız bu... Burada İslâm'ın şartlarıyla ilgi vaaz verecek değilim. O bize düşmez, bilgimiz de yetmez. Ancak Müslümanlığı MÜ'MİN derecesinde yaşamanın her kişinin değil, ER KİŞİ'nin işi olduğu da bir gerçek. Ona da irfan deniyor ve başka kaynaklardan da beslenmek gerekiyor. Namaz, oruç gibi ibadetlerden önce dinin, İslâm'ın, imanın evvelen ve bizzat SAMİMİYET olduğunu biliyoruz. Diyanet'in bu seneki sloganı buydu, Kutlu Doğum etkinlikleri boyunca kürsü alimleri her fırsatta 'DİN SAMİMİYETTİR' diye ilan ettiler durdular... Ve fakat bilmek yetmiyor; inanmak, iman etmek ve yaşamak gerekiyor. Biz okurken de, dinlerken de hep başkaları için dinler, başkaları için okuruz, kendimize bir türlü sıra gelmez.

***

Ramazan Müslümanlar'a, bizatihi Müslüman için bir durumdur yani... Namaz oruç gibi ibadetleri Cenabı Mevla Müslüman'a farz kılarken adam öldürmeyi helal kılmadı. İnsanoğluna iyilik emredildi kötülük de yasaklandı. Yalan, hile, hiç kimseye hiçbir varlığa haksızlık yok ve adaletle davranmak esas. Gel gör ki, dünyada 63 Müslüman ülke var ve savaş halinde olmayan yok gibi, hepsi birbirini yiyor. Irak'ta, Suriye'de öteki yerlerde Müslüman olduğu iddiasında olan ama ne idiğünü ancak Allah'ın bildiği bir takım kişiler, "Bismillah" deyip orucunu açtıktan sonra muhtemelen, "öteki"nin ensesine silahı sıkıyor gitsin... Ardından "Allahüekber" diye bir de nara atıyor. Müslüman ülkelerin çoğu petrol denizinin üstünde... Sade petrol değil, birçok değerli madenin elde edildiği ülkelere bakıyorsunuz ekseriyeti yine Müslüman... Dünyada 1 milyar 600 milyon Müslüman yaşıyor ama aklını kullananların sayısı belli değil. Oysa dinimiz bize aklımızı kullanmayı emrediyor. Ramazanınız mübarek olsun.

gazete

Devamı...

Rol veren kim?

Ahmet TEZCAN

Rol veren kim?

19.6.2014

İnönü'nün Cumhurbaşkanı olarak Köşk'te oturduğu sıralarda Türkiye'nin kaç hükümetle yönetildiğini bilir misiniz? İki kez Refik Saydam, iki kez Şükrü Saraçoğlu, bir kez Recep Peker, iki defa Hasan Saka ve bir kere de Şemsettin Günaltay'ın başvekilliğinde olmak üzere toplam 8 hükümetle yönetildi. (O zaman bakanlar vekil, başbakan başvekil olarak anılırdı. Celal Bayar Gazi'nin son başvekiliydi.) 10 yılda tam 8 hükümet, asıl yöneteni de belli, İnönü'den habersiz bir irade ortaya konulması düşünülebilir miydi?!.. Sonra çok partili hayata geçildi. "Menderes'li yıllar" dediğimiz on yılda beş hükümet değişikliği oldu. Bir darbeyle sona erdirilen Menderes'in başında bulunduğu 23 ncü Cumhuriyet Hükümetiydi. İhtilalin lideri Cemal Gürsel'in ardından Fahrettin Özdilek'e kurdurulan 25. Hükümet 1961 Ocak ayında göreve başladı, aynı yılın Kasım'ında da bitti, İsmet Paşa yeniden görev aldı.

***

Üç hükümet değişikliğinden sonra ülke yönetimine gelen Demirel'in yönettiği 3. hükümetin 1970 yılı 12 Mart'ında bir muhtıra ile uzaklaştırılmasının ardından sırasıyla; Nihat Erim, İlhan Öztrak, Naim Talu ve Ecevit, ömrü ancak aylarla ifade edilebilen hükümetlerle Türkiye'nin kaderinde rol aldılar. (Erim'in bir suikastla devre dışı bırakılması enteresandır, didiklenmesi gereken bir olaydır bu..) Sonra 12 Eylül geldi. Özallı yıllarda, Akbulut'lu, Yılmaz'lı, Çiller'li dönemleri yaşadık. Oğul İnönü'nün de rol aldığı devirde eski liderler (Demirel ve Ecevit) yeniden boy gösterdiler ama bir varlık gösteremediler.

***

Türkiye'nin nasıl bir girdaptan geçtiğini şimdi daha iyi anlıyoruz. 12 Eylül'ün generallerinden Evren ve Şahinkaya dün müebbet hapse mahkûm oldular. Gecikmiş de olsa tarihi bir karardır ve bir dönüm noktasıdır. Kimyamızı bozan bu darbeler ve darbe teşebbüslerinde halka silah doğrultanlar elbette suçludurlar. Ancak şahsen ben bunların yani görünen aktörlerin sadece AKTÖR olduklarına inanıyorum. Onlara rol verenler içeride ve dışarıdadır ve onların darbecilerle kurdukları ilişkilerin mutlaka ortaya çıkarılması gerekmektedir. Yüz yıldır bu milleti rahat bırakmayıp bir şekilde önünü kesen, enerjisini tüketen gücün bugün Suriye'de, Irak'ta, Mısır'da başka yerlerde kuklalarıyla icraatlarını sürdürdükleri bilinmelidir. Türkiye'nin yolunu kesmek için onların çok sebepleri vardır. Oturduğumuz coğrafya onlara çok önemli malzemeler üretmeye devam etmektedir.

gazete

Devamı...

Kitabın ortasından laflar

Ahmet TEZCAN

Kitabın ortasından laflar

12.6.2014

Sabah Ankara'yız mahalleye sesleniyoruz, herkese sesleniyoruz ama neticede ağırlıklı olarak mahalleye, mahalleliyedir sözümüz.
Merhum Şair Abdurrahim Karakoç'un dediği gibi "Ha Hasan'a ha sanadır" söylediklerimiz.
Hayır, Rio'dan da açıp sayfanızı, yazınızı okuyorlar, taa Fizan'dan e-posta alıyor, şaşırıp kalıyorsunuz, bakmayın siz Başkent'te (Diyanet Vakfı gibi) bazen meseleyi sahibine duyuramadığınıza...
Her sözün mutlaka ve muhakkak bir müşterisi olur. Biz de söz müşterisi olduk dün, Başbakan Erdoğan'ın "Belediye Başkanları İstişare ve Değerlendirme Toplantısı"na katıldık.

***

Bizim söyleyip de dinletemediğimiz birçok şeyi dün Başbakan, kitabın tam ortasından belediye başkanlarına söyleyiverdi. "Kitabın ortasından" dediğim, günlük hayatımızı kolaylaştıran yahut zehir eden şeyler... Siyasi bir konuşma deyip geçilecek cinsten değil... Genel ve yerel olsun, her hangi makam ve sorumluluk sahibi yöneticiye, aslında herkesin kulağına küpe sözlerdi söyledikleri.
Sizler diyor belediye başkanlarına; ŞEHRİN EMİNİ-
SİNİZ... Ardından ekliyor; Yönettiğiniz yerin SAHİBİ DEĞİLSİNİZ...
Eminisiniz ama sahibi değilsiniz.
Kararlarınızı şehrin tüm sahipleri ile istişare edin, sizin üzerinizde bir vebaldir bu...
Bitti, bu kadarı bile duyan kulak için yeterli bence...

***

KENTSEL DÖNÜŞÜM diyoruz mesela, yurt sathında şehrin dokusunu tümden değiştiren uygulamalar oluyor. İyileri oluyor "kötü" diye nitelenebilecek durumlarla karşılaşıyorsunuz:
Bir ömür tavuğuyla, ineğiyle yaşayan adamı alıyorsunuz, komşusundan, dostundan ahbabından, müdavimi olduğu cami cemaatinden ayırıyor gökdelene yerleştiriyorsunuz...
Oldu mu şimdi, kentsel dönüşümü sağlamış oldunuz mu? Adam da gelip balkonu kümese çeviriyor, apartmanın 11. katında tavuklarıyla beraber yaşamak istiyor. Dönüştürmüş olduk mu şimdi?
Kentsel dönüşüm mutlaka gereklidir, yapılmalıdır ama yerinde ve en önemlisi, şehrin ruhunu koruyarak. Şehrin de ruhu mu olurmuş demeyin, ruhsuz şehirler yaşanası yerler değildir.

***

Medeniyet tasavvurumuzun gereği olan mimari anlayışı, kesinlikle beldemizde de ilçemizde de ilimizde de yapacağız diyor Başbakan, bunu yaparken de diyor...
Dikkaat: "Birilerine rant sağlama gayreti içinde olmayacağız.."
Başbakanın sözü bu... Çok önemli, tam kitabın ortasından işte... Belediye başkanlarını işin başında sıkı sıkı tembih ediyor.
Ondan ötesi herkesin sütüne kalmış.
DİKEY DEĞİL, YATAY YAPILAŞMA konusu da dile geldi...
Son zamanlarda Başbakan sıkça vurguluyor bu hususu...
Fevkalade haller dışında hiçbir zaman dikey mimariden yana olmamalıyız. Bizim arazimiz müsait, Ankara'da, Konya'da Kayseri'de 50 katlı 100 katlı binalara ne ihtiyaç?
Çok konu konuşuldu, son olarak bir şey daha söyledi Başbakan, yurdun dört bir yanından Başkent'e gelen belediye başkanlarına, bu da kitabın ortasındandı, aynen aktarıyorum...
Göze, gönüle, kalbe hitap edin, bu düzenlemeler büyük altyapı yatırımlardan daha önemlidir...

gazete

Devamı...

El işaretleri

Ahmet TEZCAN

El işaretleri

5.6.2014

Tayland'da göstericiler üç parmak gösterdikleri el işaretiyle askeri darbeyi protesto ediyorlarmış. Yakında bizde de görülürse şaşmayın, bu gibi hareketler 'sari'dir çabuk bulaşır. El işaretleri çok güçlü ifadelerdir, elinize kolay, basit bir şekil vermek suretiyle çok şey anlatırsınız. Toplumların kültür temeline göre el işaretlerinin anlamı da değişir. Mesela orta parmak göstermenin bizim memleketimizde bir mânâsı yoktur ama birçok batı ülkesinde ağır hakaret, küfür karşılığıdır. En yaygın el işareti orta parmağın işaret parmağıyla birlikte gösterilerek yapılan 'Zafer işareti'dir. İngilizce karşılığı olan 'victory' kelimesinin ilk harfidir aslında gösterilen... Melon şapkası ve kalın purosuyla hatırladığımız İngiliz politikacı Churchil'in kullanmasıyla yaygınlaşmıştır. Aslında Churchil, parmakları arasında puro tutan eliyle selamlama yapmıştı herkes zafer işareti yaptığını sandı.

***

Neyse, el işaretlerinin yalnızca taraftarlarca değil, siyasilerce de sıkça kullanıldığını da yakından takip ediyoruz. Recep Tayyip Erdoğan seçim sırasında sıkça Rabia işareti yaptı. Başparmak avuç içine kıvrılarak dört parmak göstermek suretiyle yapılan hareket Mısır'daki darbeden sonra yaygınlaştı, konjonktürel olduğunu düşünüyorum. Özal da bütün eğilimleri birleştirmek için iki elini havada birleştirdi. Erbakan elini yumruk yapıp başparmağını dikerek zafer işareti yapıyordu. Türkeş'in bozkurt işareti, hareketin içinde olmayanlar tarafından Metalica işareti ile karıştırıldı. Çiller'in işaret parmağıyla "Haydi İleri" demesi başarılı olmasına yetmedi. Muhsin Başkan da benzer bir işaret yapıyordu ama onunki şahadet parmağıyla "Şahadet" işaretiydi, tevhid yani birlik işaretiydi, şimdi Paralel'e düştüklerinden söz ediliyor.

***

Merhum Menderes, parmaklarını açmadan sağ elini göstermeyi tercih etmişti. Bu işaretin pratikteki anlamı DUR demekti. O bu hareketi İnönü'ye karşı 'DUR, ARTIK SÖZ MİLLETİN' demek için kullanmış ve çok da etkili olmuştu. İnönü'nün partisi CHP'nin şimdiki lideri Kemal Kılıçdaroğlu'nun el işaretleri ise herkesi şaşırtıyor. Ortamına göre Rabia, bazen Zafer, hattâ Bozkurt işaretini bile kullanmıştır Kılıçdaroğlu. Ülkücü kökenli Mansur Yavaş'ın CHP'den aday gösterilmesi kadar şaşırtıcı olmuştur, seçim kampanyası sırasında otobüsün üzerinden bozkurt işareti yapınca Ankaralılar gözlerine inanamamışlardır. Benim hiç unutamadığım Sırplar' ın serçe ve yüzük parmaklarını avuç içine kıvırarak baş, işaret ve orta parmaklarıyla yaptıkları üçlemedir. Yugoslav basketçilerde görüyorduk arasıra, Bosna savaşında Müslüman çocukların serçe ve yüzük parmaklarını kestiler, bir ömür unutulmamak için!

gazete

Devamı...

Kocatepe'de...

Ahmet TEZCAN

Kocatepe'de...

29.5.2014

Sorun yumağı! İnternet ortamında kocatepecamii.org sitesini görünce "Hımm, web sitesi de varmış" demiştim hayretle...
Meğer alâkası yokmuş, gördüğüm site İstanbul Bayrampaşa'da bir camiye aitmiş. Mahalleli aynı adla inşa ettirdiği cami için bir dernek kurmuş. Övgüye layık bir gayret... Bizim Kocatepe'ye gelince Başkent'in "ulu camii"dir bir bakıma ama sahibi, sahipleneni yok gibidir.
Burada Kocatepe Camii ile ilgili çok şey dile getirildi fakat tınlayan olmadı. Bizim ikazlarımız muhataplara hafif geliyor. Ama cemaatinin sarf ettiği sözleri duysalar kulaklarına kadar kızarırlar.

Kime niyet kime kısmet
Kocatepe Camii bir bakıma Türkiye'nin tarihini ve talihini yansıtır.
Ne alâka demeyin.
Bir zaman Başkent siluetinde bu camiyi görünmez kılmak için askeri binaların geleneksel rengi olan kurşuni badanayla boyatmışlardır. O ağır rengiyle şehrin ortasındaki koca cami uçaktan ufuktan seçilemez olmuştu. Fikri Sağlar'ın bakanlığı döneminde de önüne bir otoparkla birlikte çay bahçesi, çarşı, konferans, düğün salonları ve saat kulesinden oluşan berbat bir kompleks yapılarak cami perdelenmeye çalışılmıştır. (Melih Gökçek'in son başkanlık döneminde burayı dümdüz edip Hacıbayram'da yaptığı gibi Kocatepe Camii'ni çevresiyle birlikte yemyeşil bir alan olarak Ankara'ya kazandırmasını dilerim. Bakın, Karayalçın'ın Hacıbayram çevresindeki rezaleti halâ silinemedi ve Başkentin kaç yılını aldı.) Yapılış hikâyesi de ilginçtir Kocatepe'nin.
Derler ki Menderes tasarladı, temelini atmaya yetişemedi Özal tamamlattı.
Ben de hatırlıyorum, uzayıp giden inşaat sürecinin parasızlıktan ileri geldiği Merhum'a duyurulunca Diyanet bütçesine 3 milyarlık bir ödenek ilavesiyle inşaatın ancak bitirilebildiği söylenmişti.

Kabul edemediler
Başkent'in ulu camii Kocatepe, malum çevrelerce halâ da pek kabullenilmiş değildir.
Ne zaman söz konusu edilecek olsa Vedat Dalokay ile anılır; "Onun çizdiği proje gerçekleşmiş olsaydı" denir, Ankara'da kabul görmeyince projenin götürülüp İslamabad'da Faysal Camii olarak vücut bulduğu ve dünyanın en meşhur camileri arasında yerini aldığı dile getirilir. Sanırsınız Dalokay'ın çizdiği cami yapılsaydı bunu söyleyenler beş vakit namaza başlayacaklardı.
Oysa cenazede bile kenarda beklemeyi tercih ettiklerini çok gördük. Başkent zaten her konuda iki bölüktür, şehir olarak da öyle... Sıhhiye'ye kadar "Eski Ankara"dır, camileri, dergâhları, çarşıları, hanları hamamlarıyla tipik bir Anadolu'dur, insanı ısıtır. Sıhhiye'den sonraki, "Yenişehir" tabir edilen "öteki" kısmı Başkent'in resmi yüzüdür, soğuktur. Tek parti döneminde külahlı, poturlu halkın, yabancı misyonun arasında dolaşmaması için o taraftan bu tarafa geçişlerine pek izin verilmediği, zabıtalarca kovalandıkları söylenir. Kocatepe'yi saymazsak Yenişehir'in minareleri bile sayılıdır, merkezde yer üstünde benim bildiğim bir Maltepe Camii vardır, çoğu bodrum katların da bodrumunda, adeta yedi kat yerin altındadır merkezdeki camiler.
Neyse, bunca hatırlatmayı şunun için yaptık: Başkent'in bir Kocatepe sorunu var. Hem cami hem muhit olarak bu sorunun Diyanet'i olduğu kadar, Büyükşehir Belediyesi'ni, hattâ Genelkurmay'ı bile ilgilendiren tarafı var.
Trafik felç oluyor
Bir kere buradaki resmi cenaze törenlerinin, özellikle asker cenazelerinin Akseki Camii'ne alınması lazım. Olgunlar Sokak, Mithatpaşa, Tunalı, Libya caddeleriyle birlikte yan sokaklarda trafik felç olurken ölüyü de muazzep ediyorsunuz. Cami çevresinin paralı park alanına dönüştürülmesiyle zaten vatandaş yaka-paça durumda ve Diyanet Vakfı da seyirci, çok zaman taraf durumunda.

Çevresi çöplük
İkincisine inanamayacaksınız.
Camiinin kıble duvarı akşamları çöplük. Ankara'nın bu semtlerindeki tüm çöpler tekerlekli haral çuvallarla buraya biriktirilip ayrıştırılmaya tabi tutuluyor. Fevkalade çirkin bir manzara ve çok kötü kokuyor.
Şimdi led aydınlatma yapılarak Başkent'in ortasında bir elmas gibi parlayan caminin yığınla problemi var.
Yani içi, cami cemaatini dışı Ankaralı'yı yakıyor Kocatepe'nin.
Bana ulaşan ve benim gördüğüm birçok sorun iç içe.

Engelli
Mesela hiçbir engellinin Kocatepe Camii'ne girmesi mümkün değildir, cenaze için gelen bile musalla taşlarının önünde kalır bir santim bile ilerleyemez. 50 merdivenle çıkılır Kocatepe'ye… Haa, bir milyon liraya yaptırılan asansörü de bir yıldır çalıştırılmamaktadır mimarı izin vermediği için. Ama bembeyaz deri koltuklarla VİP salon dâhil bütün imam ve müezzinlere mükemmel odalar yapıldı ve tefriş edildi.
Haklarıydı, gerekliydi güle güle otursunlar. Ancak engelli ve yaşlı vatandaşlar da camiye kolayca ulaşabilsinler. Zaten bu camiye çoğu misafir görmeye, gezmeye ve iki rekât da olsa bir kerecik namaz kılmaya gelen ziyaretçilerdir.

Ses düzeni de bir alem
2000'den fazla camide belki zevkle dinlenen ezanıyla Kocatepe'de bu ezanlar cami civarında tam bir akustik kirliliğe dönüşmektedir. Dört minarenin dördünde de hoparlörler çalışmaz.
Toplam 46 hoparlörden yalnızca yan taraftakilerden yayılan ses binalara çarparak yansımak suretiyle canhıraş bir durum arz eder, ezan da ezan olmaktan çıkar.
Didiklersek bitmeyen inşaatlardan ek bina harcamalarına kadar Diyanet Vakfı'na bir sürü can sıkıntısı olacak. Başkan Görmez tarafından yapılan çok iş var deniyor. Çevre sakinleri "Ne olur trafiği düzenleyin, çöpü kaldırın, ezanı minarelere verin yeter" diyor başka bir şey de istemiyor.

gazete

Devamı...

Başkent'te siren sesleri

Ahmet TEZCAN

Başkent'te siren sesleri

22.5.2014

Başkent insanları siren seslerine, yanar-döner tepe lambalarına alışıktır. Hemen her dakika bir bakan, başkan ya da paşa aracı eskortlarıyla sağımızdan solumuzdan geçer. Tiz bir ambulans sesiyle irkiliriz bazen, cafcaflı çakarlar yetmez bazen, hemen sirene asılırlar, o da yetmez hoparlörden plakaya özel ikazı yapıştırırlar: 54 90 sağda bekle... Yaya veya araçta derhal çekilip, yol vereceksin, istersen verme?!.. Siren yahut sinyal ikazı aldığımızda biliriz ki; polis, ambulans ya da üst düzey zevatı taşıyan bir araç geçiyordur, gereklidir, geçiş üstünlükleri vardır, acil bir durumdur vesaire vesaire..

***

Ancak bu konuda anlaşılan ipin ucu iyice kaçmış gibi sanki! Yoksa ben mi yanılıyorum? Yalnız resmi zevat olsa neyse, önüne gelenin, her türden siren ve sinyal aksesuarlarını araçlarında rahatlıkla kullanır olduğunu düşünüyorum. Halbuki bunların kullanımıyla ilgili bir yönetmelik vs. mutlaka vardır. Dolayısıyla kimin, hangi araca bu aparatı takacağı ve hangi durumda kullanabileceği orada yazılı olmalı. Bir de mesela gece yarısı bu sesli ikaz cihazları rasgele kullanılabilir mi? Bunlar açıkça belirtilmiştir sanırım? Haksız kullananlara karşı bir cezai müeyyidesi dahi vardır diye düşünürken bu işin ölçüsünün ve de denetiminin kaçmış olduğu gibi bir duyguya kapılıyorum.

***

Geçenlerde kuvvetli bir siren sesi ile irkildim, "bekleme yapma, ilerle" deniyordu. Hayli sert tondaki bu ikazın nereden, hangi araçtan geldiğini anlayamadım. Sesin geldiği yönde başımı çevirdim ki ön panjuru mavi-kırmızı çakarları altlı üslü patlayıp duran, camları filmli siyah bir araç gördüm ama sivil plakalıydı, silip geçti yanımızdan... (Çakarlar ABD bayrağı gibi neden mavi-kırmızı o da merak konusu? Mavi yerine beyaz olsa milli rengimizdir.) Böylesi sert (nezaket dışı) uyarılar, Başkent'in bulvarlarında harcı âlem dolaşmasın istiyorum. Ben istedim diye değil, yaşlı, hasta, bebek çevrede bir dünya insan yaşıyor. Hele bir de şu kendine mahsus kask, gözlük, deri eldiven ve yelekli motorcular var, "savaş yıllarından kalmış gibiler, metropol kovboyları sanki..." sokakları yırtan egzozlarıyla bazı motorcuların başkentte sere serpe nasıl dolaşabildiklerine, trafik polisine hiç mi rastlamadıklarına hayret ediyorum! Bugün bütün bunlar İçişleri Bakanı Efgan Âlâ'ya arzımdır diyorum bizden daha duyarlı olduğunu düşünüyor, meseleyi kapatıyorum.

gazete

Devamı...

Kömür karası bir gün...

Ahmet TEZCAN

Kömür karası bir gün...

15.5.2014

Bir trafo patladı ve içimiz yandı. Bir diş ağrısı başlıyor da dünyamızı karartıyor. Gerçekten Soma'daki facia da ülkemiz için maden kazalarında tarihin kaydedeceği en önemli olaylardan biri olmaya aday gibi görünüyor.
Üç gün 'Milli Yas' ilan edildi ama yürekler yanmaya devam edecek. Bütün minarelerden salâlar verilse yeridir. İşçi ailelerinin acısı içimize kor gibi çöktü. Bütün kutlamalar, seyahatler iptal edildi, devlet protokolü programlarını askıya aldı. Dilerim ölü sayısı burada kalır ama sanmam.
Patlama oluyor, maden toz duman... İçeriye temiz hava verilse yangını büyütüyor vermeseniz sonuç malum?!
Yani ecele her yol açık çalışanın hayata yol bulması mucize bir olay... Çok acı, çok büyük kayıp... Başta işçi yakınları olmak üzere milletimizin başı sağolsun.
Tarihin en büyük maden kazası kaybı Fransa'da Pa de Calais madenlerinde 1906 yılında yaşanmış ve grizu patlaması sonucu 1200 işçi hayatını kaybetmiş.
Ülkemizde 1941'den beri maden ocaklarında kaybettiğimiz işçi sayısı üç binin üzerinde.

***

Gerçekten kaza bir trafo patlaması mı? İnsan bu soruyu sorma ihtiyacı duyuyor.
Çünkü geçmişte bu memlekette seçimi etkilemek yahut iptal ettirmek için C 4 patlayıcıyla takviye edilmiş akaryakıt tankeriyle içtima halindeki askerlerin arasına dalmayı bile denemişlerdir. Allah'tan saldırı daha önce istihbar edilmiş de helikopterden roket ateşiyle tanker birliğe ulaşamadan berhava edilmiş.
İki önemli seçim yaklaşırken düşünmeden edemiyoruz.
Şimdi Soma'dan da Gezi olayı benzeri bir sonuç çıkarmaya çalışacak olanlar çıkacaktır, hedefte de Devlet ve en başta Başbakan Recep Tayyip Erdoğan olacaktır. Nitekim bu yolda girişimlerin zincirleme biçimde başlatılmaya çalışıldığı görülüyor. Sosyal medyada çok sorumsuz çabaları ibretle izliyoruz.

***

Bu ülke yeryüzünün en değerli koordinatlarında bulunuyor ve sırf bu yüzden de hiçbir dönem rahat bırakılmamıştır. ABD'nin eski Dışişleri Bakanı Albright, geçenlerde bir söz sarfetti, dedi ki; "Başka hiçbir ülke Türkiye'nin jeopolitik konumuna sahip değil." Türkiye'mizin bu konumunu bir biz kavrayamıyoruz. İdeolojik ve jeolojik kırılmaların kavşağındaki Türkiye enerji ve maden söz konusu olunca daha önemli hale geliyor.
Bakar mısınız?
Türkiye dünya madenciliğinde 10. sırada, dünyada ticareti yapılan 90 tür madenden 77'si ülkemizde ve 60 türünde üretim yapılıyor. Kömür rakamları da ilginç, toplam rezervimiz 12.9 milyar ton, ihtiyaç 104 milyon ton ve 24 milyon ton da ithal ediyoruz. Dünyada en fazla kömür üreten 11., tüketen 15. ülkeyiz. Bu yüzden nükleer enerji için bir çaba içinde Türkiye, Ortadoğu Petrollerinin de terminali olma yolunda...
Bir başka yazıda da nükleer rakamlarına değinmek üzere Soma'daki acıyı yürekten paylaşıyorum.

gazete

Devamı...