30 Aralık 2015 Çarşamba

ODTÜ'lüler tezgâha gelmez

Ahmet TEZCAN

ODTÜ'lüler tezgâha gelmez

31.12.2015

Olumlu olumsuz tüm yaşananlarla 2015'i de tarihteki yerine yolluyoruz. Yarın yeni bir yıl, devralınan sorunlar itibariyle dünyada kuvvetli bir UMUT beklentisinde bulunmak zor.
Cesedi sahile vuran çocuklar her şeyi anlatmaya yetiyor.
Ama bizim temel inancımız ÜMİT-KORKU arasında bir beklentiyi esas alıyor. Tümüyle umutsuz olmak, korkularımızla yaşamak zaten insanın tabiatına da aykırı.
2015'in, biri tekrar olmak üzere en çok İKİ GENEL SEÇİM ile anılacağını düşünüyorum.
Haziran seçimi sonrası Meclis'te oluşan aritmetikle 20 ayrı hükümet alternatifi mümkünken, olmadı. Seçimin tekrarına gidildi. Sadece bu durumun yani bunca alternatife rağmen hükümet kurulamayışını münhasıran incelenmeye değer buluyorum.
Siyaset bilimiyle uğraşanlar, sosyo-politik alanda çalışanlar bunu behemehâl incelemeliler.
***

Bir ülkedeki siyaset yelpazesi bu kadar ayrı-gayrı olamaz. Her zaman bir asgari müşterek bulmaya mecburuz. Şu parti ile bu partinin "uçurum" denilebilecek görüş ayrılığı içinde olmaları o ülkenin geleceği için sağlıklı değil.
Bu ülkenin insanı olarak, sorunlara çözüm bulmak üzere siyasete soyunmuşsan asgari müşterek sınırlarını bileceksin.
Nedir bu?
Bayrağımız, İstiklal Marşımızdır, ülkenin bölünmezliğidir, ortak tarih ve ortak sorumluluklarımızdır.
Bu millet "Özyönetim" filan gibi densizlikleri demokratik haklar vs ile izah edip içine sindiremez. Herkes haddini hududunu bilmek zorundadır, bilmeyene bildirirler.
Bu her memlekette böyledir.
***

2015'in bu sütundaki ilk yazısı Bilkent'teki Doğramacı Camisi olmuş. Bu yılı ODTÜ'deki mescit tartışmalarıyla kapatırken konu hakkındaki görüşlerimi belirtmeden geçemeyeceğim.
ODTÜ sıkça uğradığım, ilgilendiğim bir eğitim kuruluşudur. Nasıl ilgilenmem, ülkemizin gözbebeği okullarından biridir ve uluslararası alanda başarılarıyla ilk 100 üniversite arasında sayılmaktadır.
Ancak, okulun demokratik olgunluğu bu şöhreti ile bağdaşmakta mıdır? Bunu söylemek gerçekten güç. Öyle olsaydı okulda mescit kavgası hiç olmazdı, şöhretine uygun bir ibadet mahalline de çoktan kavuşturulmuş olurdu.
Ben onları "solculuğunuz daha ağır basıyor" diye bu sütunda eleştirmişimdir. Fizik bölümü duvarlarında en radikal görüşler afiş, bildiri vs ile kendine yer bulabilirken İslâm adına en ufak bir aksiyon hemen tepki görmektedir. Niye peki?
***

Ha, Mescit tartışmasında ODTÜ'ye yüklenmeyi da haklı bulmuyorum. Dayağa varacak tepki ve bunu videoya çekerek "Müslümanları dövüyorlar" şeklindeki sosyal medya yaygaralarını da sorumsuzca verilen demeçler kadar haksız buluyorum. Aynı gün bir sorumsuz da "Hacettepe'de ezan susmayacak" diye demeç verdi.
Rektör seçimleri arifesinde bunların olması düşündürücüdür.
ODTÜ'yü kümse provoke edemez, ODTÜ'lüler de provokasyona gelmez. Gelmemelidir de.. Orada uydu, uzay çalışmaları yapıldığını, savunma projeleri üretildiğini biliyorum. Orası bir bilim yuvası, bu onlara yakışmaz ve şöhretlerine de gölge düşürür.
Her şeye rağmen 2016'nın hayırlı, olumlu bir yıl olmasını diliyor, hepinizin yeni yılını kutluyorum.

gazete

23 Aralık 2015 Çarşamba

Büyük tehlike!

Ahmet TEZCAN

Büyük tehlike!

24.12.2015

Humeyni İran'da iktidarını bir anda kurmadı, uzun zaman aldı, onun da bir üst aklı muhakkak vardı. (Dr.
John Coleman,"300'ler Komitesi" sayfa 113) Batı, Humeyni'yi
iyi tanıyordu, biz de.. İran'dan sürgün edilince 60'lı yıllarda ülkemize gelmiş, Bursa'da istihbarat albayı Ali Çetiner'in evinde kalıyordu, ev de İstihbarat binasının bir soluk ötesinde.. O zaman tanındığı adıyla İranlı Hoca'nın Türkiye'de kalıcı olmadığı belliydi, Fas vizesi alıp ülkemizi terk etmekti Hoca'nın arzusu. Batı, işine yarayacağını düşündüğü herkesi izler, sonuna kadar da kullanır.
***
Fas yerine Fransa çıktı İmam Humeyni'nin talihine. Birdenbire Avrupa'da ve dünyada büyük itibar gördü, boy boy fotoğrafları, dizi dizi röportajları yayınlanıyordu. İmam Humeyni imzalı bildirileri de ABD'nin Tahran büyükelçiliği aracılığıyla el altından hedef kitleye ulaştırıldı.
Netice, "Hocam Tahran hazır" denilince Air France tahsisli uçakla ülkesine dönen Humeyni, Azadî meydanındaki heyecanlı kitleye ulaşmış ve Büyük Devrimi gerçekleştirmiş oldu.
***
17- 25 Aralık müdahalesi başarıya ulaşmış olsaydı belki bir benzerini Türkiye'ye yaşatacaklardı kim bilir?! Ülke yöneticileri kelepçelenip "Dönemin başbakanı" olarak yargılanırken bizim Hoca da Pensilvanya'dan THY uçağı ile yola çıkacak, İstanbul'da Dolmabahçe Sarayı'na yerleşecekti. Hoca'nın avdetiyle oluşacak iklime, Show TV dâhil tüm kanallar Kur'an tilaveti ve ilahi yayınlarıyla uyum gösterecek, dünya medyasının köpürtmesiyle olay dalga dalga cihana yayılacaktı.
Büyük şaşkınlık içinde olayı anlamaya çalışanlar da Hoca'nın ilk Cuma namazı için Ayasofya'yı ibadete açtırmasıyla akıntıya kapılacaktı. Milyonların hayali değil mi kimin itirazı olabilir?
***
"Demokratik bir barış ortamı ve dindarlaşma" yaşayacaktık ama görünürde.
Türkiye, İslâm alemine de örnek gösterilecekti..
Kahire, Şam ardı ardına dostluk kardeşlik mesajları yayınlayacak, Tel Aviv dost başkentlerin en başında yerini alacaktı. Gerçekte, şimdilerde ÜST AKIL denen enternasyonal irade, Şii İmamla başaramadığını Sünni İmam'la, belki halifeliği de yeniden ihdas ederek deneyecek, başarırsa yalnızca Türkiye'yi değil, 2 milyara yakın nüfusuyla tüm İslâm âlemini sorunsuz teslim alacaktı. Ülkeyi yönetme insiyatifi elimizden çıkacak, her şeyi Hoca'nın arkasından onlar yönetecekti.
Çok zorlama bir komplo teorisi mi bunlar, yoksa büyük bir tehlikenin eşiğinden nasıl döndüğümüzün resmi mi? Gün geçtikçe olay daha iyi anlaşılacak gibi geliyor bana.

gazete

16 Aralık 2015 Çarşamba

Sağır odada kahvaltı

Ahmet TEZCAN

Sağır odada kahvaltı

17.12.2015

Özallı yıllardı, 80'li yılların sonu.. Sovyetler çözülmüş, Saddam'ın Kuveyt'e saldırması sonucu Körfez yine ısınmıştı. Gerilimin adı "Körfez Krizi"ydi, henüz savaşa dönüşmemişti. Ankara milletvekiliydi Göksel Kalaycıoğlu, Meclis'te fısıltıyla bana anlattıklarını unutamıyorum.
Yine Musul meselesiydi. Hiç gündemimizden düşmedi ki MUSUL…
***
Göksel Hanım, gecenin saat 3'ünde telefonu çalınca çok korkmuş. "Ahizeyi kaldırdım" diyor, Cumhurbaşkanımız Özal'ın sesi.. "Uyandırdım mı Göksel hanım" demiş, ardından Lozan Konferansı'ndaki Musul zabıtlarını sormuş. "Var efendim, bulurum" dedim diyor, Özal da Göksel hanıma sabah 7.00'de Çankaya Köşkü'nde kahvaltıya beklediğini söylüyor, tutanaklarla beraber. Göksel Kalaycıoğlu sadece milletvekiliydi o zaman ama çok tecrübeli ve araştırmacı bir vekil. Musul zabıtlarını niçin benden istiyor?" sorusu sabaha kadar Göksel hanımın kafasını kemirmiş; "Tutanaklarla beraber bu soruya da cevap aradım" diyor.
Sorunun cevabını bulmuş Kalaycıoğlu, sabahın ilk ışıklarıyla çantasında Lozan'daki Musul tutanakları olduğu halde Köşk'ün yolunu tutmuş. "Beni kapıda gülerek karşıladı" diyor, selamlaştıktan sonra el sıkışırken "Musul'a mı giriyoruz?" deyivermiş usulca.. Özal'ın mukabelesi çok ilginç; parmağını dudağına götürmüş "sus işareti" yapmış. Göksel hanım niçin sormasın o soruyu, Musul o günlerin de tartışılan konusuydu, "Genelkurmay Başkanı bunun için istifa etti" deniliyordu. Misak-ı Milli sınırlarımız içindeydi ama bir asırdır statüsü belirlenememiş bir vatan coğrafyasıydı.
Dolayısıyla tarih hafızamızda canlanıyor ister istemez; Birinci Cihan Harbi, sonuçları, Lozan Konferansı, Türkiye'nin kuruluşu, Cumhuriyet'in ilanı, Halifeliğin kaldırılması gibi can alıcı gündemin bir maddesi de Musul'dur, dolayısıyla Lozan'dır.
Birinci Meclis'in feshi, acele yenilenen İkinci Meclis'in ilk icraatı Lozan'dır ve dolayısıyla Musul'dur. Sadece bizimle ilgili değil, Yedi Cihan işin içindedir Lozan'da ama önce İngilizler.. Dünya haritasının üzerinde gözünüzü kapatıp bir yere parmağınızı basın; orada uluslararası bir mesele mutlaka vardır ve sebebi İngilizlerdir. Yatacak yerleri yok dünyada İngilizlerin!
***
Başbakanlık, Dışişleri, Genelkurmay hattâ Türk Tarih Kurumu dururken Musul zabıtlarını niçin Kalaycıoğlu'ndan istenir?
Köşk'te "Musul'a mı giriyoruz?"
deyince Cumhurbaşkanı neden "sus işareti" yaptı? Kahredici bir durumdur..
Özal Musul
zabıtlarını hangi kurumdan istese, okyanus ötesine kadar anında dış merkezler haberdar olacaktı. Türkiye'nin Musul meselesi 7 cihanı ilgilendiriyor çünkü.. Ajda'nın o şarkısı nasıldı? "Aman petrol, canım petrol/Sana sana.." Özal, cumhurbaşkanı olduğu Köşk'te "Sus" işareti yaptıktan sonra Göksel Kalaycıoğlu ile kahvaltısını Köşk'ün "sağır" odasında yapmış; "Konuştuklarımız duyulmasın" diye!
Ben yine de "Acaba?!" diyorum?!

gazete

2 Aralık 2015 Çarşamba

Devlet olmak…

Ahmet TEZCAN

Devlet olmak…

3.12.2015

Erzurumlu vatandaşın ekrana yansıyan "Allah Rusları pakliye" temennisi, insanımızın toplam duygusunun özeti gibi. "Paklemek" Anadolu ağzında "temizlemek, pak etmek" anlamındadır, malum..
Onları Allah'a havale ediyor Erzurumlu.. "Kim kimin dalından vurmuş?, uçaklarını sınırımızda niye uçurdiyrsen?" diye o güzel ağzı ile sorarken de Putin'e önemli bir şeyi hatırlatıyor..
Utanmayı.. Herkes görmek istediğini görür.
Bizim kültürümüzdür bu, en tabandan devlet ağzına kadar "Edep" denilen duygu yerleşmiştir, bir nezafet ve nezaket ihtiva eder. Rus uçağı vurulduğunda Genelkurmay'ın açıklaması; "Vurduk, düşürdük" şeklinde olmadı, "müdahale edildi" dendi, gurur kırıcı bir ifade kullanmamaya özen gösterildi.
***
Türkiye, Kuzey komşusuyla münasebetlerini güçlendirmek için büyük gayret gösterdi. Üşenmedim Rus-Türk ilişkilerine şöyle bir baktım, tüm ilişkilerin bir kronolojisini buldum. Bütün mesaj ziyaret, telefon görüşmelerine varana kadar tarihleriyle tek tek yer alıyor, kaynak da Rusya Büyükelçiliği... 2000 yılından bu yana Rusya-Türkiye arasında 238 münasebet gerçekleştirilmiş. Ben sadece telefonlara takıldım. Türkiye ve Rusya liderleri arasında 15 yılda toplam 25 telefon görüşmesi yapılmış.
Bunun 19'u Erdoğan ile Putin arasında olmuş. Son görüşme 26 Temmuz 2015 tarihli.. Putin ile yapılan bu görüşmede; iki lider, terörizm konusunda ilgili devletlerin uluslararası hukuka dayalı çabalarını birleştirmeleri gerektiğini vurgulamış. Sonra Dışişleri bakanları arasında 27 Ağustos tarihli bir görüşme olmuş ve ondan sonra ne Külliye'nin ne Kremlin'in telefonları bir daha çalmamış. En son Rusya-Türkiye yuvarlak masası toplanmış. 4 Eylül'de iki ülkenin girişimcileri Ankara'da B20 çerçevesinde bir araya gelmiş, TOBB ve Rus muhatapları (RSPP) ekonomi alanında işbirliği eylem planı imzalamışlar. Aynı çevreler şimdi de ilişkilerin bütün yükünü devlete bırakmamalılar. TOBB yöneticileri Rusları aramalı, "Ne yapıyorsunuz, aklınız başınızda mı?" diye sormalı.
***
Devlet olmak zordur, hele o iradeyi yansıtmak çok daha zor.. Sadece nüfus kalabalığı bunun için yetmez. Devlet iradesi, bütün kudret ve değerleriyle millet iradesinin bir yansımasıdır.
O halde Putin'in bu tavrı ve devlet aygıtını işletme şekli Rus milletini yansıtmakta mıdır? Biz onları Moskova Knezliğinden beri tanırız. Şimdiye kadar Ruslarla 13 kez savaştık ve onların "Kazandık" dediğinde bile kaybeden biz olmadık. Bu defa da öyle olacak, bu psikolojik savaştan galip çıkan Türkiye olacak.

gazete