26 Kasım 2014 Çarşamba

Ankara enerjisi

Ahmet TEZCAN

Ankara enerjisi

27.11.2014

Haftaya çok enerjik başladık, Enerji Kongresi ve Fuarı vardı bu hafta Başkent'te. Sektörün önemli aktörleri Ankara'daydı. Ankara, enerjinin temsilcilerini ağırlarken; iyi ki bu salonlar yapılmış dedim ATO salonlarına bakarak... Çevredeki beş yıldızlı otellere de bakıp gururlandım. Şimdi "Neden adı Congresium?" veya "AOÇ arazisi otellere peşkeş çekiliyor" filan demenin zamanı değil. Çok değil bundan 10-15 sene önce bu çapta etkinliklerin yapılabilirliği salon yoktu koskoca Başkent'te... İnsanlar bir program tasarlarken önce mekan telaşına kapılıyor, "nerede yapacağız, onca misafiri nerede ağırlayacağız" diye stres yaşıyorlardı, sonra da ya çap küçültüyor veya vazgeçiyorlardı... Devlet erkanı dahi yabancı devlet ricaline rahat davet çıkaramıyordu, "ağırlama" işini ağırdan alıyordu bu yüzden. Bunu şimdi bilhassa Cumhurbaşkanlığı Sarayına laf edenlere söylüyorum. AOÇ arazisini-tabirimi bağışlayın- en fazla tırtıklayan Milli Savunma olmuş, toplu konut kooperatifleri için AOÇ arazisinden arsa tahsisi bile yapılmış... O zaman neredeydiniz diye sormak lazım.
***

Neyse şimdi konumuz enerji. Enerji Bakanı Taner Yıldız'ın dediği gibi ne ağaçtan vazgeçeriz ne santralden, bir denge tutturmak durumundayız. Konforla otomobil koltuğuna kurulup gaza basarken yahut bütün ışıkları açıp göz kamaştıracak şekilde ortamı aydınlatırken enerji konusunu düşünmek durumundayız. Başkent'in uluslararası nitelikteki Enerji Kongresi birçok bakımdan yararlı oldu. Organizasyonun Ankara'da olması pek çok avantaj sağladı. Bürokrasinin üst düzey yetkilileri ve pek çok büyük enerji şirketi fuarda buluşma imkanı buldu. Bu güzel ülkenin çevresindeki bütün karışıklıklar ve kavgalar toprak yüzünden, toprak değil, asıl toprağın altında yeryüzüne çıkarılmayı bekleyen enerji nedeniyledir. Enerjinin sağladığı konfor kanla kazanılıyor maalesef. Türkiye ise kabarık enerji faturası yüzünden bin bir sıkıntıya duçar oluyor. Dünyanın yüzde 70 enerji ihtiyacı bizim mahalleden sağlanırken, Türkiye bu enerji akışına terminal olmak zorunda. Enerji sorununu bu yolla aşmalıdır ve aşacaktır inşallah. Dolayısıyla bu tür kongre ve fuarların gerçekleşmesi ve dünya devlerinin buna ilgi duyması çok önemli. Sektörün en önemli kurumları ve büyük ölçekte birçok inşaat ve enerji firmalarının yönetim merkezlerinin Ankara'da olması, etkinliğin Başkent'te yapılmasını zorunlu kılmış olmalı. İki gün boyunca binlerce delege bu etkinlikte buluşmuş oldu.
***

Bir şey daha oldu. Ankaramız üniversiteler şehri aynı zamanda, benim bildiğim 20 üniversitesi var Başkent'in. Enerji kongresiyle ilgili olan üniversitelerden ODTÜ başta olmak üzere Atılım, Batman, Erciyes, İstanbul Teknik ve Recep Tayyip Erdoğan Üniversiteleri de bu kongrede "Petrol ve Doğal Gaz" konusunda bilgilerini yarıştırdılar. Yarışma sonunda en yüksek puanı Orta Doğu Teknik Üniversitesi Petrol ve Doğal Gaz Mühendisliği Bölümü takımı alarak birinci oldu. Bölüm Başkanı Prof. Dr. Mahmut Parlaktuna da öğrencileriyle gurur duydu. ODTÜ'yü sadece ağaç kesmesiyle değil, başarılarıyla da anacağız...Çürük ağaçların devrilip insanların ölümüne yol açtığı bir memlekette yaşadığımızı unutmadan.

gazete

21 Kasım 2014 Cuma

Hasbıhal

Ahmet TEZCAN

Hasbıhal

22.11.2014

Anne-baba çocuk ilişkileri daima sorunludur.
Belli bir dönem de olsa çocukların istenmeyen davranışlar içinde bulunmaları ebeveynler için endişe kaynağıdır ve sürekli şikayet konusudur. Kısaca "kuşak çatışması" olarak ifade edilen anlaşmazlıkların sosyal, kültürel hâtta cinsel bir yığın izahı yapılmaktadır. Çocuk eğitiminde taa bebeklikten başlayarak onların bütün taleplerine hep karşı çıkmak yahut onların her istediğine olumlu karşılık vermek çok önemli.
Öncelikle bunu bilmek gerekiyor.
***
Kurduğumuz kent hayatı içinde çocuklar tümüyle kontrol altında değiller. Her daim birlikte olanların da renkli oyun hamuru gibi onlarla oynadıklarını görüyoruz şuursuzca. Sonucun nereye varacağı hiç hesaplanmıyor. İnanç, milli ruh, kültür, gelenek gibi eğitimin temel belirleyicileri bugün ikinci planda maalesef...
"ELE-GÜNE KARŞI" durum nedeniyle GÖRSELLİK daha ağır basıyor.
Halbuki biz "içsel, işitsel" bir medeniyetin çocuklarıydık, onun için temel eğitimimiz "OKU"mayı emrediyordu.
Batının yeniden keşfedip BEST-SELLER yaptığı Hz Mevlâna'nın 26 bin beyitlik Mesnevisi'nin "Bişnev" yani DİNLE diye başlaması da bundandı.
Çünkü insanı sadece okumak ve dinlemek değiştiriyor, geliştiriyor, yükseltip yüceltiyor, yeme-içme, giyinme, gezmeyle değil... Gezdiklerimizi gördüklerimizi anlatmaktan da büyük zevk duyarız. Nasıl bir duygu uyandırdığını düşünmeyiz.
Görsellik insana yetmez, çabucak eskir, hemen değişmesi istenir. Çocuklar bunun için yeni oyuncaklar isterken, anne-babalar da bir imkan bulduklarında hemen arabalarını, evlerini, hatta muhitlerini değiştirme eğilimindedirler.
***
TATMİNSİZLİK çağın en büyük sorunudur yaptıklarımızın ilgi çekmediğini düşünürüz, anlamayız, anlaşamayız bir türlü... İntihar vakalarının tatmin duygusuyla çok yakın ilişkisi olduğu bilimsel olarak saptanmıştır.
Yaşadığımız hayatın kurallarını kendimiz çizmek isteriz, tabi olmayı bilmeyiz, istemeyiz de.
Çünkü çağın anlayışında böyle bir şey yok artık. O yüzden hepimiz sesimizi yükseltmek ihtiyacı duyarız. Sesimizi değil, sözümüzü yükselterek belki daha kolay anlaşabileceğimizi bir türlü bilemiyor, bulamıyoruz. Bizden bir şey bulamadıysanız(!) Batılı bir eğitimci olan Leo Buscaglia'nın "Yaşamak, Sevmek ve Öğrenmek" adlı eserini mutlaka okuyun. Leo, gerçek mutluluk kaynağını "BEN" değil, "BİZ" diyerek bulabileceğimizi, sevgiyle sağlıklı ilişkiler kurabileceğimizi söylüyor. Geçen hafta biz de bunu söylemiştik ama Mesnevî'den söylemiştik, "BİLGİ-İLGİ ve İLLAKİ SEVGİ" demiştik.

gazete

12 Kasım 2014 Çarşamba

Bilgi, ilgi ve sevgi

Ahmet TEZCAN

Bilgi, ilgi ve sevgi

13.11.2014

Mesnevi'sinde insan ilişkilerinin üç ayak üzerinde durduğunu söyler Hz. Mevlâna… Bu, bilgidir.. ilgidir.. ve illaki sevgidir.. Sevgisiz nasıl bir ilişki kurulur ve bu ilişki nasıl olur o da ayrı bir bahis mevzu tabi ki.. Sözü edilen, insan ilişkileri açısından dikkat çekilen bir durum ama esas itibariyle kurumsal anlamda ya da ülkelerarası ilişkilerde bunların yeri olmaz demek doğru değil; Her türlü ilişkinin temel umdesidir bilgi, ilgi ve sevgi..

***
Vaktiyle bir görevle Bangkok'a yolumuz düştü. Türkiye'nin Tayland ile diplomatik ilişkilerinin 50. yılıydı, TRT'den, RTÜK'ten, Anadolu Ajansı ve Basın-Yayın'dan teşkil edilen dört kişilik bir heyetle gitmiştik. Türkiye'deki resmi iletişim kurumlarının temsilcileri olarak Tayland'ın mütekabil kuruluşlarını ziyaretti maksadımız. Bu münasebetle çeşitli etkinlikler tertiplenmiş karşılıklı hatıra pulları filan bastırılmıştı. Asıl gayemiz uluslararası ajans, gazete ve TV kanallarını araya sokmadan iki ülke arasında doğrudan haber akışını milli kuruluşlarımız vasıtasıyla sağlamaktı bir bakıma.. Yani dost ülkelerle aracısız, doğrudan ilişki.. Daha sonra yeni adımlar atıldı mı, girişim öylece kaldı mı bilmiyorum. Biz koptuk ancak bu konu bugün ülkemizin uluslararası ilişkilerinde belki çok önemli diye düşünüyorum. Çünkü başkaları sizi kimseye doğru anlatmaz ve her zaman kendi amacını esas alır.

***
Çoğunluğu Budist olan Tayland'ın ilgili diplomatlarıyla resmi görüşmeler oldu. AA'nın yönetimindeydim o tarihte ve bana 'sen başlatıyorsun konuşmayı' dedi arkadaşlar. Ne diplomatik ne bürokratik tecrübemiz vardı, itiraz edecek oldum fakat 'en yaşlı heyet üyesi' sıfatıyla görev üzerimde kaldı ve sebeb-i ziyaretimizi uygun lisanla anlattım, ama nasıl? Her zaman olduğu gibi Hz. Pîr imdadıma yetişti. İnsan ilişkileri dedim "üç temel üzerinde yükselir ve gelişir.." En başta ifade ettiğim, Mevlâna Hazretleri'nin Mesnevi'sindendi söylediklerim, Budist dostlar konuşmamı dikkatle dinliyorlardı, sevgisiz, bilgisiz, ilgisiz hiçbir şeyin başarılamayacağını filan derken sözümü tamamladım. Sonra onlar ve bizim arkadaşlarımız teyiden görüşler dile getirdiler, bunun nasıl olacağını ve teknik detayları görüşüldü.

***
Görüşme tamamlanıp Taylandlı dostlarımıza veda ederken, görüşmelere katılan diplomatlardan birinin benden bir ricası olduğunu söyledi tercümanımız.. Buyursun dedim.. Başka ülkelerle ilişkilerinde bizim ÜÇLÜ FORMÜL'ümüzü kullanmak için izin istiyordu. Formülün bana ait olmadığını, Hz. Mevlâna'nın öğütlerinden aldığımı ve bunun da insanlığın ortak malı olduğunu söyledim. Ayrılırken dostumuz bu defa Mevlâna'nın kim olduğunu sormasın mı, tam da el sıkışırken, on saniye içinde nasıl anlatacaktım Koca Pîr'i?! O da dedim bizim Budhamız!..

gazete

5 Kasım 2014 Çarşamba

"Cumhuriyetin Tarihi"

Ahmet TEZCAN

"Cumhuriyetin Tarihi"

6.11.2014

Uzun zamandır bir kitaptan söz etmemiştik.
Geçen hafta Cumhuriyet Bayramı için hazırladığım bir kitap vardı ama Ermenek'teki maden faciası gündeme çökünce ertelemiştim.
Fakat Ermenek ile kalmadı felaket, bu defa Yalvaç'a elma toplamaya giden Akşehirli 24 kadının can verdiği kaza nice fakir fukaranın ocağını söndürdü.
Bir Konyalı olarak "memlekette bir uğursuz hal var" diye düşünürken; Boğazdaki insan kaçakçılığı kurbanlarıyla 2014 Ekim'i kapkara bir tarih ve talih oldu. Zaten "matem ayı" olan Muharrem'in de matemini katladı.
Bir yanda IŞİD belası ve ardı ardına gelen facialar...
Allah beterinden saklasın samimi temennisiyle dualar etmek lazım diye düşünüyorum.
***
"Cumhuriyetin Tarihi"
Evet, şimdiye dek bize bir tarih okutuldu ama bu, kimseyi tatmin etmedi. Çünkü okutulan tarih hiçbir zaman Cumhuriyetin tarihi olmadı. Öyle olunca insanlar anlatılanları adeta "He he.." diye karşılarken bir yandan da gerçek tarihin peşine düştü.
Cumhuriyet insanı "Derin Tarih" kavramıyla gerçek tarihi ararken, zaman zaman ürkek ifadelerle anlatılanlar daha çok ilgi çekiyor. "Resmi Tarih-Derin Tarih" ayırımında nihayet ciddi ve cesur araştırmalar çıkmaya başladı. İşte Ahmet Cemil Ertunç imzalı "Cumhuriyetin Tarihi" adlı kitap bu cins bir çalışma ve ben, 2013 tarihli 8. Baskısında bu eseri fark ettim.
***
Yalnız bu kitap bir çırpıda okunmaz; dönüp bir daha okunur, bazı yerlerin altı çizilir ve bilhassa "dipnot" lar asla ihmal edilmez, edilmemelidir.
Arka kapağında yazılanlar hayli iddialı laflar, bakın ne diyor:
"Bugün yaşamakta olduklarımızı doğru çözümleyebilmek ve yaşayacaklarımız için isabetli bir öngörüde bulunabilmek için, yaklaşık yüz yıldır yaşadıklarımızı ortaya koyma çabasının bir ürünü olmuştur."
Devamında ise özetle;
"Meclisin üzerinde irade olmaya çalışanlar Türkiye'de köklü bir geleneğe sahiptir. Seçimlere müdahaleyle sonucu istediği gibi inşa etmeye çalışanlar yüz yıldır devletin önemli noktalarında bulunuyor. Birileri bu ülkede her şeyi kişisel malı gibi kullanma ve yönlendirme zihniyetiyle hareket etmektedir."
Son olarak da; önyargısız olarak bu çalışmanın övgü ve sövgü amaçlı olmadığı ve konuya bütüncül yaklaştığı ifade edilmektedir ki benim de kanaatim budur. Kitap Pınar Yayınları'ndan çıkmış, tarih, hatırat, biyografi nitelikli bir kitap, "Yaşadıklarımızın Dünü-Bugünü" şeklinde bir de alt başlık taşıyor. Kendinizi hepsi de tırnak içinde "Sağcı, Solcu, Muhafazakâr, Kemalist vs." hangi kategoriye dâhil ederseniz edin bu kitabın hayli ilginizi çekeceğine eminim.

gazete