Ahmet TEZCAN
Buruk kutlama
30.10.2014
Gözüpek Türk pilotlarının akrobatik gösterileri gazete ve televizyonlardan her zaman NEFES KESTİ diyerek verilir. Bu defa da öyle oldu, Hava Kuvvetlerimizin SOLO TÜRK adıyla bilinen jet filosunun dünkü gösterisi de o cinstendi. Cumhuriyetimizin 91. Yıl kutlamalarında da Solo Türk'ün akrobatik uçuşları büyük göz doldurdu. Jetlerin içinde uçtuğu havanın aksine bu defa biz havamızda değiliz. Esas nefesimizi kesen Ermenek'teki maden işçilerinin içine düştüğü facia oldu. Milletçe yaşadığımız acı, bayram kutlamalarının sevinciyle karıştı ve 91. Yıl'da burulduk. Bu ruh hali içinde insanın algısı da değişiyor. Jetlerimizin havayı yırtan cayırtılarına rağmen ambulans sirenleri duyuyorum. Halbuki Başkent'te siren sesleri sıradandır, Başkentliler de bu seslere alışıktır. Dedim ya o havamız yok...
***
Bayramların, acıların, savaşların içi içe yaşandığı bir dönem yaşıyoruz. Enteresan bir coğrafya burası... Türkiye'nin ideolojisi ile jeolojisi tam bir paralellik arz ediyor. İki bakımdan da tam bir SIKIŞMIŞLIK HALİ yaşıyoruz. Olaylar da bunu doğruluyor. Bakar mısınız, Arabistan kıtası Anadolu tabakasını alttan sıkıştırıp katmanların kırılmalarına ve yer sarsıntılarına yol açarken hayatımızı da alt üst ediyor. Bu, Ermenek'teki maden ocağında su kütlelerin yer değiştirmesine sebep oluyor belki?! Yalnız su mu, petrol rezervlerinin parçalanıp elimizden kaçtığı, sondaj yapmaya bile değmeyecek birikintilere dönüştüğünü de söyleyenler var. "Konya 25 yıl sonra çöl olacak" tahminleri yapılırken bir maden ocağında faciaya yol açan büyük su kütlesi nereden geliyor diye sormadan edemiyor insan. Deniyor ki, bu bölge yer altı suları bakımından zengin... Peki, yıllardır Konya'da derin su pompajları neden denetim altında? Konya'daki kuraklığın sebebi olarak neden derin suların "hesapsız şekilde hunharca ve hovardaca" kullanımı gösteriliyor? Bu mevzu derinleştirildiğinde pancar ekimi teşvikinden şeker politikasına bir yığın soruna entegre oluruz ki bunlar bugünün tartışmaları değil.
***
İçimizdeki tartışmalardan başlayıp sınırımızdaki savaşlara kadar götürebileceğimiz konuları da ideolojik sıkışmışlığımıza bağlıyorum. Üç kıtada 21 milyon kilometre karelik bir alanda bunca renkliliğe ve farklılığa rağmen çağları ve her şeyi yöneten bir millet 780 bin kilometre karelik toprak parçasında niçin tartışmalarını bir türlü bitiremez? Niçin Türk-Kürt, Alevi-Sünni tartışmalarıyla, çatışmalarıyla hayatını karartır? Niçin bir kısım "amansız cumhuriyetçi" olur da, ötekiler "cumhuriyet düşmanı"dır? Bütün bunları bir kere daha düşünmenin zamanıdır. Ağzını büzerek konuşanlarla ağzını yayanlar, gırtlaktan konuşanlarla İstanbullu havası verenlerin yani hiçbirimizin ötekimize üstünlüğü bulunmamaktadır. Hepimizin insan olduğunu hatırlayıp birbirimize insanca davranma ihtiyacımız var o kadar. Aksi halde kapılarımızda bize insanlığımızı unutturacak bir enerji birikmiş durumda, dua edin ki üzerimize boşalmasın.
Bayramların, acıların, savaşların içi içe yaşandığı bir dönem yaşıyoruz. Enteresan bir coğrafya burası... Türkiye'nin ideolojisi ile jeolojisi tam bir paralellik arz ediyor. İki bakımdan da tam bir SIKIŞMIŞLIK HALİ yaşıyoruz. Olaylar da bunu doğruluyor. Bakar mısınız, Arabistan kıtası Anadolu tabakasını alttan sıkıştırıp katmanların kırılmalarına ve yer sarsıntılarına yol açarken hayatımızı da alt üst ediyor. Bu, Ermenek'teki maden ocağında su kütlelerin yer değiştirmesine sebep oluyor belki?! Yalnız su mu, petrol rezervlerinin parçalanıp elimizden kaçtığı, sondaj yapmaya bile değmeyecek birikintilere dönüştüğünü de söyleyenler var. "Konya 25 yıl sonra çöl olacak" tahminleri yapılırken bir maden ocağında faciaya yol açan büyük su kütlesi nereden geliyor diye sormadan edemiyor insan. Deniyor ki, bu bölge yer altı suları bakımından zengin... Peki, yıllardır Konya'da derin su pompajları neden denetim altında? Konya'daki kuraklığın sebebi olarak neden derin suların "hesapsız şekilde hunharca ve hovardaca" kullanımı gösteriliyor? Bu mevzu derinleştirildiğinde pancar ekimi teşvikinden şeker politikasına bir yığın soruna entegre oluruz ki bunlar bugünün tartışmaları değil.
İçimizdeki tartışmalardan başlayıp sınırımızdaki savaşlara kadar götürebileceğimiz konuları da ideolojik sıkışmışlığımıza bağlıyorum. Üç kıtada 21 milyon kilometre karelik bir alanda bunca renkliliğe ve farklılığa rağmen çağları ve her şeyi yöneten bir millet 780 bin kilometre karelik toprak parçasında niçin tartışmalarını bir türlü bitiremez? Niçin Türk-Kürt, Alevi-Sünni tartışmalarıyla, çatışmalarıyla hayatını karartır? Niçin bir kısım "amansız cumhuriyetçi" olur da, ötekiler "cumhuriyet düşmanı"dır? Bütün bunları bir kere daha düşünmenin zamanıdır. Ağzını büzerek konuşanlarla ağzını yayanlar, gırtlaktan konuşanlarla İstanbullu havası verenlerin yani hiçbirimizin ötekimize üstünlüğü bulunmamaktadır. Hepimizin insan olduğunu hatırlayıp birbirimize insanca davranma ihtiyacımız var o kadar. Aksi halde kapılarımızda bize insanlığımızı unutturacak bir enerji birikmiş durumda, dua edin ki üzerimize boşalmasın.
